 |
|
|  Τρίτη 25/4
ΟΗΕ
Ενα παιδί κάτω των 5 ετών πεθαίνει κάθε 10 λεπτά στην Υεμένη!!
Γενεύη
Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάσταση στην Υεμένη, καλώντας τη διεθνή κοινότητα να χρηματοδοτήσει την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στην εμπόλεμη αυτή χώρα προκειμένου να τερματιστεί η πιο μεγάλη επισιτιστική κρίση στον κόσμο.
«Ο λιμός μπορεί να αποφευχθεί, αν δράσουμε άμεσα», δήλωσε ο Γκουτέρες κατά την έναρξη μιας συνόδου σε επίπεδο υπουργών με θέμα την ανθρωπιστική κατάσταση στην Υεμένη, που πραγματοποιείται στην έδρα του ΟΗΕ στη Γενεύη με την υποστήριξη της Ελβετίας και της Σουηδίας.
«Βλέπουμε μια ολόκληρη γενιά να λιμοκτονεί. Πρέπει να δράσουμε τώρα για να σώσουμε ζωές», τόνισε.
Ο ΟΗΕ ζήτησε στις αρχές Φεβρουαρίου 2,1 δισεκατομμύρια δολάρια (2 δισεκατομμύρια ευρώ) για να μπορέσει να βοηθήσει φέτος 12 εκατομμύρια ανθρώπους που πλήττονται από τον εμφύλιο στην Υεμένη, όμως προς το παρόν έχει καταφέρει να συγκεντρώσει μόλις το 15% του ποσού αυτού, εξήγησε ο Γκουτέρες.
«Η Υεμένη είναι η σημαντικότερη ανθρωπιστική κρίση αυτή την περίοδο», επεσήμανε από την πλευρά του ο επικεφαλής ανθρωπιστικών επιχειρήσεων του ΟΗΕ Στίβεν Ο’ Μπράιεν, υπογραμμίζοντας τον «κίνδυνο λιμού».
«Μπορούμε να αποφύγουμε τον λιμό», τόνισε, ζητώντας από τους δωρητές να επιδείξουν μεγαλύτερη γενναιοδωρία και από τις αντιμαχόμενες πλευρές να σταματήσουν τις συγκρούσεις.
Περίπου 19 εκατομμύρια άνθρωποι στην Υεμένη, δηλαδή σχεδόν τα δύο τρίτα του πληθυσμού της χώρας, έχουν ανάγκη άμεση από ανθρωπιστική βοήθεια, τόνισε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ. Περίπου 17 εκατομμύρια υποφέρουν από τον λιμό, γεγονός που σημαίνει ότι η χώρα αντιμετωπίζει «τη μεγαλύτερη επισιτιστική κρίση στον κόσμο», πρόσθεσε.
Η κατάσταση των παιδιών είναι ακόμη πιο ζοφερή: «ένα παιδί μικρότερο των 5 ετών πεθαίνει κάθε 10 λεπτά στην Υεμένη από αίτια που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν», καταγγέλλει.
Η χώρα σπαράσσεται από εμφύλιο πόλεμο, ενώ από τον Μάρτιο του 2015 έχει επέμβει ένας αραβικός συνασπισμός υπό τη Σαουδική Αραβία διεξάγοντας αεροπορικούς βομβαρδισμούς προκειμένου να εκδιώξει τους σιίτες αντάρτες Χούτι, που υποστηρίζονται από το Ιράν και οι οποίοι έχουν θέσει υπό τον έλεγχό του την πρωτεύουσα Σανάα και άλλες περιοχές της χώρας.
Η Υεμένη εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από τις εισαγωγές προϊόντων, μεγάλο μέρος των οποίων φτάνουν στο λιμάνι της Χοντέιντα. Ο ΟΗΕ έχει ζητήσει από τον σουνιτικό συνασπισμό να μην βομβαρδίζει το λιμάνι αυτό που ελέγχεται από τους Χούτι.
«Αν αποκλειστεί η πρόσβαση στο λιμάνι αυτό, ακόμη και για περιορισμένο χρονικό διάστημα, η ανθρωπιστική κατάσταση θα συνεχίσει να επιδεινώνεται, κυρίως στη βόρεια Υεμένη», υπογράμμισε σήμερα ο Ελβετός υπουργός Εξωτερικών Ντιντιέ Μπούρκχαλτερ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
