 |
|
|  Tετάρτη 26/4
ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ
Άλλοι δύο διαδηλωτές σκοτώθηκαν, στους 26 ανέρχεται ο τελευταίος απολογισμός,ενω υπάρχουν και 437 τραυματίες
Καράκας
Στους 26 ανέρχονται πλέον οι νεκροί στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που συνεχίζονται στη Βενεζουέλα εδώ και περίπου έναν μήνα, μετά τον θάνατο άλλων δύο ανθρώπων πολιτών, ανακοίνωσε η γενική εισαγγελέας, καταγγέλλοντας τη βία στη χώρα.
"Δεν μπορώ να ανεχτώ τη βία, λυπάμαι για τον θάνατο αυτών των 26 ανθρώπων, είτε είναι φιλοκυβερνητικοί, είτε είναι αντιπολιτευόμενοι. Ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι πάντα λυπηρός" είπε στους δημοσιογράφους η Λουίσα Ορτέγκα, διευκρινίζοντας ότι τα θύματα ήταν "τέσσερις έφηβοι και 22 ενήλικοι".
Σύμφωνα με τον απολογισμό της εισαγγελίας, υπάρχουν επίσης 437 τραυματίες, ενώ 1.289 άνθρωποι έχουν συλληφθεί.
Λίγο νωρίτερα, ο Συνήγορος του Λαού (αποστολή του είναι να ελέγχει κατά πόσο παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα) Τάρεκ Ουίλιαμ Σάαμπ, ανακοίνωσε ότι ξεψύχησε στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ένας άνδρας που είχε τραυματιστεί από σφαίρες , ενώ συμμετείχε σε μια διαδήλωση υπέρ του προέδρου Νικολάς Μαδούρο. Το δεύτερο νεώτερο θύμα είναι ένας 23χρονος που χτυπήθηκε από σφαίρα στο κεφάλι και σκοτώθηκε ακαριαία σε μια αντικυβερνητική διαδήλωση στην Πολιτεία Λάρα.
Η αντιπολίτευση έχει ήδη καλέσει τους υποστηρικτές της να βγουν και πάλι στους δρόμους και να διαδηλώσουν υπέρ της διεξαγωγής πρόωρων εκλογών. Αυτός είναι και ο βασικός στόχος των κινητοποιήσεων. "Προχωράμε. Δεν θα υποχωρήσουμε. Αν καταφέρουμε να αντέξουμε την πίεση, θα πετύχουμε την αλλαγή" είπε ο Φρέντι Γκεβάρα, ο αντιπρόεδρος του κοινοβουλίου το οποίο ελέγχεται από την αντιπολίτευση από τα τέλη του 2015.
Ο στόχος των διαδηλωτών είναι να κατακλύσουν το κέντρο του Καράκας για να διαμαρτυρηθούν έξω από την έδρα ενός από τους θεσμούς που πρόσκεινται στον πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο και κατηγορούνται από την αντιπολίτευση για "συνέργεια στο πραξικόπημα" (σ.σ. δεν διευκρίνισαν ποιου). Μέχρι τώρα οι διαδηλωτές εμποδίζονται από την αστυνομία να φτάσουν στην καρδιά της πρωτεύουσας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
