 |
|
|  Πέμπτη 27/4
Oxfam
Η κλιματική αλλαγή οξύνει την επισιτιστική κρίση στο Κέρας της Αφρικής
Ναϊρόμπι, Κένυα
Η κλιματική αλλαγή καθιστά την ξηρασία και τις ανθρωπιστικές καταστροφές χειρότερες στο Κέρας της Αφρικής, προειδοποίησε σήμερα η Oxfam εν όψει της μεγάλης πορείας για το κλίμα που προγραμματίζεται στην Ουάσινγκτον με την ευκαιρία των 100 ημερών διακυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ.
Περίπου 12 εκατομμύρια άνθρωποι στην Αιθιοπία, την Κένυα και τη Σομαλία κινδυνεύουν από τον λιμό εξαιτίας των επαναλαμβανόμενων ξηρασιών, ανακοίνωσε ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), με τη Σομαλία να κινδυνεύει να πληγεί από δεύτερο λιμό σε διάρκεια έξι ετών.
«Η κλιματική αλλαγή είναι πραγματικό και τρέχον πρόβλημα στην ανατολική Αφρική. Αυτό που συνέβαινε παλιά μία φορά στα χρονικά, τώρα συμβαίνει ολοένα και συχνότερα», δήλωσε ο Νικ Τρικς, περιφερειακός διευθυντής της Oxfam.
«Για πρώτη φορά δεκάδες καμήλες και γαϊδούρια, που γενικά είναι ζώα που ζουν σε σκληρές συνθήκες, πεθαίνουν και δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα στις ζωές των κτηνοτρόφων», πρόσθεσε.
Χιλιάδες άνθρωποι αναμένεται να συμμετάσχουν στην Πορεία για το Κλίμα που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο στην Ουάσινγκτον και ελπίζει να έχει την ίδια επιτυχία με την αντίστοιχη πορεία που είχε πραγματοποιηθεί στη Νέα Υόρκη το 2014 με τη συμμετοχή 300.000 ανθρώπων.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε τον προηγούμενο μήνα ένα διάταγμα, το οποίο ακυρώνει τη νομοθεσία που είχε υιοθετήσει ο προκάτοχός του Μπαράκ Ομπάμα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Μια μικρή ομάδα ακτιβιστών στην παράκτια πόλη Κιλίφι της Κένυας θα πραγματοποιήσουν πορεία την ίδια ώρα που θα γίνει αυτή στην Ουάσινγκτον, ενώ και άλλες κινητοποιήσεις είναι προγραμματισμένες στην Αυστραλία, τη Βραζιλία, την Ελλάδα, την Ακτή Ελεφαντοστού, την Ουγκάντα και τη Ζάμπια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
