 |
|
|  Κυριακή 30/4
ΕΛΛΑΔΑ
Μυκηναϊκός θαλαμοειδής τάφος με εντυπωσιακά κτερίσματα, εντοπίστηκε στη Σαλαμίνα
ΑΘΗΝΑ.-Ελένη Μάρκου
Ένας θαλαμοειδής ομαδικός τάφος των ύστερων μυκηναϊκών χρόνων με τα κτερίσματα, που χρονολογούνται στο πρώτο μισό του 13ου αι. ως το δεύτερο μισό του 12ου αι. π.Χ., αποκαλύφθηκαν πρόσφατα στη Σαλαμίνα, στο κέντρο της πόλης, κατά τη διάρκεια εργασιών σύνδεσης οικίας με κεντρικό αγωγό αποχέτευσης.
Όπως ενημερώνει η αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων (ΕΦΑ) Δυτικής Αττικής, Πειραιώς και Νήσων, 'Αντα Κάττουλα, πρόκειται για τον τρίτο τάφο που εντοπίστηκε στην περιοχή -οι άλλοι δύο ανοίχτηκαν το 2009 κατά τη διάρκεια του έργου της κυρίως αποχέτευσης- εύρημα που έφερε στο φως, εκτός από σκελετικά κατάλοιπα, 41 ακέραια αγγεία σε πολύ καλή κατάσταση, με γραπτή διακόσμηση χαρακτηριστική της εποχής, καθώς και τμήματα από περίπου 10 ακόμη αγγεία.
«Οι συνθήκες της ανασκαφής ήταν πάρα πολύ δύσκολες, γιατί η περιοχή έχει πολλές πηγές και οι συγκεκριμένοι τάφοι, όπως είναι σκαμμένοι μέσα στον βράχο, πλημμυρίζουν. Χρειάστηκαν αντλίες για να εκκενωθούν τα νερά. Με πολύ μεγάλη τεχνική δυσκολία και με τη σημαντική βοήθεια του εργολάβου μπορέσαμε και τον ερευνήσαμε», αναφέρει η κ. Κάττουλα.
Ο τάφος ανήκει στο νεκροταφείο μυκηναϊκών χρόνων που έχει εντοπιστεί από παλιά στην περιοχή και συστάδες του έχουν ερευνηθεί με σωστικές ανασκαφές τα έτη 1964, 1992 και 2009. Πρόκειται για θάλαμο διαστάσεων 2,60μ. επί 2,90μ και ύψους 1,50μ. στο ψηλότερο σημείο του, λαξευμένο στο φυσικό πέτρωμα της περιοχής. Όπως πληροφορεί η αρχαιολόγος, είναι λίγο μικρότερος από τους άλλους δύο τάφους του μυκηναϊκού νεκροταφείου, οι οποίοι είχαν διαστάσεις περίπου 3 επί 3 μ.
Το σκελετικό υλικό είναι από τουλάχιστον πέντε άτομα. Πρόκειται δηλαδή για ομαδική ταφή, χαρακτηριστική της εποχής. Οι θαλαμοειδείς τάφοι σκάβονταν στον βράχο, όπου δημιουργούνταν θάλαμοι περίπου τετραγωνικοί και η πρόσβαση σ' αυτούς γινόταν μέσω «δρόμων». Σε κάθε νέα ταφή άνοιγαν την είσοδο, σώριαζαν κατά κάποιο τρόπο τους προηγούμενους νεκρούς και έθαβαν με τα κτερίσματά του τον επόμενο.
Ο τάφος θα διατηρηθεί σε κατάχωση, ενώ οι σκελετοί θα μελετηθούν, στο πλαίσιο ερευνητικού προγράμματος της ΕΦΑ Δυτικής Αττικής, Πειραιώς και Νήσων, και τα αγγεία θα συντηρηθούν. Ο εντοπισμός του τάφου θα συμβάλει σημαντικά στη συμπλήρωση της εικόνας του μυκηναϊκού νεκροταφείου της πόλης της Σαλαμίνας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
