 |
|
|  Σάββατο 6/5
Τούς κρατούν στο σκοτάδι και παραλογίζονται...
Σοκ σε μια πρωτόγονη φυλή προκάλεσε η ανακοίνωση του Βρετανού πρίγκιπα Φίλιππου ότι αποσύρεται από τις βασιλικές του υποχρεώσεις, καθώς τον θεωρούν γιο ενός θεού τους
Βανουάτου
Η απόσυρση του πρίγκιπα Φίλιππου της Βρετανίας από τις βασιλικές του υποχρεώσεις βρισκόταν στα πρωτοσέλιδα του Τύπου την Πέμπτη, όμως οι πιο πιστοί και πιο μακρινοί του ακόλουθοι ενημερώθηκαν μόλις σήμερα.
Τα μέλη μιας φυλής στο σύμπλεγμα νησιών Βανουάτου σοκαρίστηκαν και απογοητεύτηκαν σήμερα όταν ανακάλυψαν ότι ο άνδρας στον οποίο προσεύχονται, θεωρώντας τον γιο ενός προγονικού τοπικού βουνίσιου θεού μάλλον δεν θα επισκεφθεί ξανά το νησάκι τους στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Ο Βρετανός πρίγκιπας, που ανακοίνωσε ότι θα πάψει να ασκεί τις βασιλικές του υποχρεώσεις από το φθινόπωρο είτε μόνος είτε στο πλευρό της συζύγου του Ελισάβετ, είναι μέρος της καθημερινότητας των κατοίκων του χωριού Γιουνάνεν στο νησί Τάνα.
Οι χωρικοί προσεύχονται στον 95χρονο πρίγκιπα καθημερινά, ζητώντας του να ευλογήσει τις φυτείες μπανάνας.
«Αν έρθει κάποια ημέρα, ο λαός δεν είναι πια φτωχός, δεν θα υπάρχουν ασθένειες, χρέη και ο κήπος θα είναι ολάνθιστος», δήλωσε ο φύλαρχος Τζακ Μαλία.
Οι χωρικοί έχουν αρκετές φωτογραφίες του πρίγκιπα Φίλιππου, μεταξύ αυτών και μία από το 1980 στην οποία φαίνεται να κρατά ένα μπαστούνι που έφτιαξαν για εκείνον και του έστειλαν στο Λονδίνο.
«Ο πρίγκιπας Φίλιππος έχει πει ότι μια ημέρα θα έρθει και θα μας επισκεφθεί», εξήγησε ο Μαλία. «Ακόμη πιστεύουμε ότι αν θα έρθει. Αν δεν έρθει, οι φωτογραφίες που κρατώ (…) δεν θα σημαίνουν τίποτε».
Σύμφωνα με τον τοπικό μύθο, ο ανοιχτόχρωμος γιος του θεού του βουνού ταξίδεψε πέρα από τη θάλασσα για να αναζητήσει μια ισχυρή και πλούσια γυναίκα για να παντρευτεί.
Ανθρωπολόγοι πιστεύουν ότι ο Φίλιππος συνδέθηκε με το μύθο τη δεκαετία του 1960, όταν το Βανουάτου ήταν αγγλογαλλική αποικία. Τότε οι χωρικοί είναι πιθανό να είδαν πορτρέτα του Φίλιππου και της βασίλισσας Ελισάβετ σε κυβερνητικά κτίρια και αστυνομικά τμήματα. Η άποψη ότι ο Φίλιππος είναι πραγματικά ο γιος του θεού του βουνού ενισχύθηκε το 1974, όταν μαζί με τη βασίλισσα Ελισάβετ επισκέφθηκαν το Βανουάτου.
Ο Μαλία εξήγησε ότι ο Φίλιππος έχει πει στους χωρικούς να μην παίρνουν ποτέ χρήματα από τους ανθρώπους που επισκέπτονται το χωριό τους, αλλά ότι μπορούν να δέχονται τρόφιμα, όπως ρύζι, για να τα μοιράζονται.
Είναι κάπως ειρωνικό που ο πρίγκιπας Φίλιππος θεωρείται θεός από μια πρωτόγονη κοινότητα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη Βρετανία, καθώς είναι διαβόητος για τα πολιτικά μη ορθά σχόλια που έχει κάνει κατά καιρούς εναντίον αλλοδαπών.
Κάποτε συνέστησε στους Βρετανούς φοιτητές να μην μένουν πολύ καιρό στην Κίνα γιατί κινδυνεύουν να γίνουν «σχιστομάτηδες», ενώ σε ένα ταξίδι στην Αυστραλία ρώτησε τους Αβορίγινες αν εξακολουθούν να ρίχνουν βέλη ο ένας στον άλλο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
