 |
|
|  Δευτέρα 15/5
ΦΡΙΚΗ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ
23χρονη γυναίκα έπεσε θύμα ομαδικού βιασμού και στη συνέχεια οι δράστες την σκότωσαν συνθλίβοντας το κρανίο της με τούβλα,oταν απείλησε οτι θα τους καταγγείλει!!
ΝΕΟ ΔΕΛΧΙ.-
Μια Ινδή έπεσε θύμα ομαδικού βιασμού και στη συνέχεια δολοφονήθηκε από τους δράστες οι οποίοι της συνέθλιψαν το κρανίο με τούβλα όταν εκείνη απείλησε να τους καταγγείλει στις αρχές, ανακοίνωσε σήμερα η αστυνομία στο κρατίδιο Χαριάνα της βόρειας Ινδίας.
Η αστυνομία συνέλαβε δύο άνδρες κατηγορούμενους για βιασμό και ανθρωποκτονία στην πόλη Σονιπάτ και άλλοι έξι ανακρίνονται έπειτα από σχετική καταγγελία της μητέρας του θύματος, η οποία τους κατηγορεί για ανάμειξη στο έγκλημα, δήλωσε στο Reuters ο αστυνομικός επιθεωρητής Ασουϊν Σενβί.
Η 23χρονη εργάτρια απήχθη από τους άνδρες--ένας εκ των οποίων ήταν γνωστός της--που επέβαιναν σε αυτοκίνητο κοντά από το σπίτι της στο Σονιπάτ. Την μετέφεραν στην γειτονική πόλη Ροχτάκ όπου την βίασαν, σύμφωνα με τον Σενβί.
"Όταν τους απείλησε να τους καταγγείλει, της συνέθλιψαν το κρανίο με τούβλα. Ο τρόπος με τον οποίον την κακοποίησαν είναι φρικτός".
Η σορός της βρέθηκε την Πέμπτη σε χωράφι.
Η μητέρα του θύματος είχε στο παρελθόν καταγγείλει στις αρχές έναν από τους κατηγορούμενους επειδή πίεζε την κόρη της να τον παντρευτεί αλλά η διαφωνία τους τελικά είχε διευθετηθεί, είπε ο Σενβί.
Το Σονιπάτ βρίσκεται σε απόσταση 44 χιλιομέτρων βορείως του Νέου Δελχίου.
Η σεξουαλική βία εναντίον των γυναικών είναι ένα πολύ ευαίσθητο ζήτημα στην Ινδία, όπου ο φρικτός ομαδικός βιασμός μιας φοιτήτριας μέσα σε εν κινήσει λεωφορείο στο Νέο Δελχί, ο οποίος οδήγησε στον θάνατό της το 2012, προκάλεσε την διεθνή κατακραυγή και διαδηλώσεις διαμαρτυρίας σε όλη τη χώρα για την αποτυχία των αρχών να προστατεύσει τις γυναίκες.
Τα ινδικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν επίσης τον ομαδικό βιασμό μιας γυναίκας στην πόλη Γκουργκαόν, στα περίχωρα της πρωτεύουσας, στη διάρκεια του σαββατοκύριακου.
Κατά μέσον όρο, 50 εγκλήματα εις βάρος γυναικών καταγράφονται καθημερινά από την αστυνομία της πρωτεύουσας, περιλαμβανομένων τουλάχιστον τεσσάρων βιασμών, σύμφωνα με ανώτερο αξιωματούχο του ομοσπονδιακού υπουργείου Εσωτερικών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
