Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 18/5

ΜΑΘΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ...

Ο επιχειρηματίας και πρώην υπουργός, Μπερνάρ Ταπί, καταδικάσθηκε να επιστρέψει στο γαλλικό δημόσιο 404 εκατομμύρια ευρώ!!



Παρίσι

Ο γάλλος επιχειρηματίας και πρώην υπουργός Μπερνάρ Ταπί καταδικάσθηκε τελεσίδικα σήμερα να επιστρέψει τα 404 εκατ. ευρώ που του είχαν δοθεί, στο πλαίσιο ενός σκανδάλου στο οποίο έχει εμπλακεί μέχρι και η διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ. Τον Ιούνιο του 2016, η γαλλική δικαιοσύνη ακύρωσε τη διαιτησία που είχε γίνει πριν από οκτώ χρόνια για να διευθετηθεί η αντιδικία του Ταπί με την τράπεζα Credit lyonnais σχετικά με την πώληση της εταιρείας αθλητικών ειδών Adidas. Η γαλλική δικαιοσύνη είχε θεωρήσει πως ήταν «δόλια» επειδή είχαν αποσιωπηθεί οι σχέσεις ανάμεσα στην πλευρά του Ταπί και έναν από τους διαιτητές. Το εφετείο του Παρισιού είχε επίσης καταδικάσει τον 74χρονο Μπερνάρ Ταπί να επιστρέψει το σύνολο των ποσών. Το πρώην αφεντικό της ομάδας Ολιμπίκ της Μασσαλίας και πρώην υπουργός του σοσιαλιστή προέδρου Φρανσουά Μιτεράν (1992-1993) προσέφυγε σε τρίτο βαθμό στο Ακυρωτικό Δικαστήριο και σήμερα εκδόθηκε η απόφαση. «Η δικαιοσύνη δεν είναι αποτελεσματική παρά μόνο όταν είναι αυστηρή και δίκαιη με όλους, ακόμη κι όταν το κράτος είναι μέρος στην υπόθεση. Η ζωή συνεχίζεται και η μάχη επίσης», αντέδρασε ο Ταπί μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο. Η απόφαση του Ακυρωτικού Δικαστηρίου είναι μια νέα αναποδιά για τον επιχειρηματία, αλλά τίποτε δεν δείχνει ότι θα αποδώσει σύντομα τα ποσά: προσωπικά ο Μπερνάρ Ταπί βρίσκεται υπό δικαστική εκκαθάριση και οι εταιρείες του βρίσκονται υπό καθεστώς προστασίας. Η δικαιοσύνη διαθέτει προς το παρόν περίπου 90 εκατ. ευρώ σε αγαθά που έχουν κατασχεθεί από τους δικαστικούς που ερευνούν την διαιτησία, σύμφωνα με πηγή που γνωρίζει την υπόθεση. Μεταξύ των αγαθών αυτών είναι μια πολυτελής ιδιοκτησία στο Σεν Τροπέ που είχε αγορασθεί έναντι 48 εκατομμυρίων ευρώ από τον πρώην υπουργό. Στο πλαίσιο αυτής της πολυπλόκαμης υπόθεσης που διαρκεί εδώ και περισσότερο από 20 χρόνια, η Κριστίν Λαγκάρντ, τότε υπουργός Οικονομίας και σήμερα γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), κρίθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2016 ένοχη για «αμέλεια» από το Δικαστήριο της Δημοκρατίας, τον μοναδικό θεσμό που έχει τη δικαιοδοσία να δικάζει τα μέλη της κυβέρνησης. Ωστόσο δεν της επιβλήθηκε ποινή, γεγονός που προκάλεσε ζωηρές επικρίσεις.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία