![](images/stopdetail.jpg) |
| Σάββατο 20/5
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Ο πρώτος γυναικείος τηλεοπτικός σταθμός στο Αφγανιστάν ξεκινά να εκπέμπει αυριο Κυριακή
Καμπούλ
Ένα νέο τηλεοπτικό δίκτυο αφιερωμένο στις γυναίκες πρόκειται να αρχίσει να εκπέμπει στο Αφγανιστάν, το πρώτο αυτού του είδους σε μια χώρα της οποίας η βιομηχανία μέσων ενημέρωσης, όπως και πολλοί άλλοι τομείς της κοινωνίας, εξακολουθούν να ανδροκρατούνται.
Το Zan TV ("Η Τηλεόραση των Γυναικών") θα ξεκινήσει να εκπέμπει αυριο Κυριακή και το προσωπικό του θα είναι αμιγώς γυναικείο--παρουσιάστριες και παραγωγοί--που επιλέχθηκαν έπειτα από μια πολυδιαφημισμένη εκστρατεία μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των διαφημιστικών πινακίδων στους δρόμους της Καμπούλ.
Γυναίκες παρουσιάστριες ειδήσεων εμφανίζονται τακτικά σε πολλά αφγανικά τηλεοπτικά δίκτυα, αλλά αυτό που αποτελεί καινοτομία είναι ένας ολόκληρος τηλεοπτικός σταθμός για γυναίκες.
Η άφιξή του υπογραμμίζει το γεγονός ότι πίσω από τις καθημερινές ιστορίες βίας εις βάρος των γυναικών, συντελούνται αλλαγές στο Αφγανιστάν ακόμη κι αν αυτές συχνά γίνονται με αργούς ρυθμούς και είναι ελλιπείς.
"Χαίρομαι πολύ που αυτός ο τηλεοπτικός σταθμός δημιουργήθηκε για γυναίκες γιατί υπάρχουν γυναίκες στην κοινωνία μας που δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους", δηλώνει η 20χρονη Κατίρα Αχμάντι, παραγωγός στον τηλεοπτικό σταθμό.
"Επομένως αυτός ο σταθμός εκπροσωπεί τις γυναίκες και εργαζόμαστε για να ακουστεί η φωνή των γυναικών ώστε να υπερασπιστούν οι ίδιες τα δικαιώματά τους".
Τα δικαιώματα των γυναικών και η εκπαίδευση καθώς και η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης αναφέρονται συχνά από την κυβέρνηση και από ξένες οργανώσεις αρωγής ως κάποια από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στη χώρα μετά την ανατροπή των Ταλιμπάν το 2001.
Μολαταύτα, το Αφγανιστάν παραμένει μια από τις δυσκολότερες περιοχές του κόσμου για τις γυναίκες που εργάζονται στα μίντια και σε μια χώρα φτωχή που έχει υποφέρει από τον πόλεμο με ένα τηλεοπτικό τοπίο όπου "συνωστίζονται" περίπου 40 σταθμοί δεν υπάρχει καμία εγγύηση για επιτυχία.
Ο επιχειρηματίας των μίντια και ιδρυτής του Zan TV, Χαμίντ Σαμάρ, δήλωσε ότι ποντάρει στο πιθανόν πολυπληθές γυναικείο κοινό που συναντάται σε μεγάλες πόλεις όπως η Καμπούλ και που διψά για ενημέρωση και συζητήσεις που αντανακλούν τις δικές του εμπειρίες.
Το Zan TV λειτουργεί με περιορισμένο προϋπολογισμό και χρησιμοποιεί χαμηλού κόστους ψηφιακή τεχνολογία εκπέμποντας από ένα κεντρικό στούντιο στην Καμπούλ. Το επίκεντρό του είναι οι εκπομπές διαλόγου, αλλά υπάρχουν και κάποια προγράμματα για την υγεία και την μουσική.
Βασίζεται κατά πολύ σε μια ομάδα κυρίως νεαρών γυναικών, πολλές εκ των οποίων είναι φοιτήτριες.
Περίπου 16 άνδρες τεχνικοί εργάζονται πίσω από τις κάμερες--εικονολήπτες, γραφίστες, μοντέρ--ενώ κάποιοι εκπαιδεύουν τις γυναίκες συναδέλφους τους που έχουν μικρή πρόσβαση στην εκπαίδευση στα μίντια.
Κάποιες από τις εργαζόμενες εκεί, όπως η Αχμάντι, δεν είχαν την έγκριση της οικογένειάς τους και άλλες δέχτηκαν ακόμη και απειλές τις οποίες και αγνόησαν προκειμένου να ακολουθήσουν μια καριέρα στον χώρο των μέσων ενημέρωσης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
![](images/voles_bottom.gif) |
|
|
|