 |
|
|  Δευτέρα 22/5
ΕΛΒΕΤΙΑ-ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Οι Ελβετοί γυρίζουν την πλάτη στην πυρηνική ενέργεια
Γενεύη
Οι Ελβετοί αποφάσισαν με δημοψήφισμα να εγκαταλείψουν μεσοπρόθεσμα την πυρηνική ενέργεια εγκρίνοντας με 58,2% τον νόμο που απαγορεύει τη κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών, υποστηρίζοντας παράλληλα την ανάπτυξη πράσινων πηγών ενέργειας και τον περιορισμό της ενεργειακής κατανάλωσης.
Σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν από την ομοσπονδιακή καγκελαρία, η συμμετοχή έφθασε το 42,3%, που αντιστοιχεί στον μέσο όρο σε μία χώρα όπου οι ψηφοφόροι καλούνται τρεις με τέσσερις φορές τον χρόνο για ευρύ φάσμα θεμάτων.
Το δημοψήφισμα είναι το επιστέγασμα μίας μακράς διαδικασίας που ξεκίνησε μετά την καταστροφή της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία, που προκλήθηκε από το γιγάντιο τσουνάμι που ακολούθησε τον σεισμό της 11ης Μαρτίου 2011. Λίγες εβδομάδες μετά την καταστροφή, η Ελβετία αποφάσισε να εγκαταλείψει την πυρηνική ενέργεια. Ο σχετικός νόμος ψηφίσθηκε από το κοινοβούλιο τον Σεπτέμβριο 2016 και επικυρώθηκε τώρα από το εκλογικό σώμα.
«Για όλους τους οικολόγους, είτε είναι πολιτικοποιημένοι είτε όχι, είναι μία ιστορική ημέρα για την χώρα», δήλωσε η βουλευτής των Πρασίνων, Αντέλ Τοράνς Γκουμάζ, στην δημόσια ελβετική τηλεόραση RTS.
«Η Ελβετία εισέρχεται στον 21ο ενεργειακό αιώνα, είναι ένα ισχυρό μήνυμα», πρόσθεσε.
Μόνο το μεγαλύτερο κόμμα της Ελβετίας, το λαϊκιστικό UDC (Δημοκρατική Ενωση του Κέντρου) ήταν αντίθετο με τον νόμο.
Ο σοσιαλιστής βουλευτής Ματίας Ρέιναρντ χαιρέτισε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος τονίζοντας ότι πρόκειται για μία «πολύ ελβετική συμβιβαστική λύση», αφού ο νόμος που προβλέπει την εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας δεν ορίζει «πολύ σαφή ημερομηνία».
Λίγες εβδομάδες μετά την καταστροφή της Φουκουσίμα, η Ελβετία, που διαθέτει τέσσερις πυρηνικούς σταθμούς και πέντε αντιδραστήρες που παράγουν το ένα τρίτο της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας, αποφάσισε να εγκαταλείψει την πυρηνική ενέργεια μέχρι το 2034, επισημαίνοντας ότι η χρονολογία δεν είναι παρά θεωρητική. Οι ελβετικές αρχές διευκρίνισαν ότι οι πυρηνικοί σταθμοί θα πρέπει να τεθούν εκτός λειτουργίας έπειτα από 50ετή έως 60ετή εκμετάλλευσή τους.
Μετά την απόφαση αυτή, η ελβετική κυβέρνηση επεξεργάσθηκε μία ενεργειακή στρατηγική, η οποία θα εφαρμοσθεί σταδιακά μέχρι το 2050.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
