 |
|
|  Τετάρτη 24/5
ΒΑΤΙΚΑΝΟ
Αμήχανη συνάντηση μεταξύ του πάπα Φραγκίσκου και του Αμερικανού προέδρου Τραμπ...
ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ.-
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έφτασε στο Βατικανό σήμερα, όπου συναντήθηκε για 25 λεπτά με τον πάπα Φραγκίσκο, εναντίον του οποίου είχε εκφραστεί σκληρά στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας πέρυσι.
Τον Τραμπ υποδέχθηκε στην αυλή του Βατικανού ο αρχιεπίσκοπος Γκέοργκ Γκανσουέιν.
Ο Αμερικανός πρόεδρος φαινόταν αμήχανος καθώς εισήλθε στον μικρό ανελκυστήρα που τον οδήγησε στον τρίτο όροφο του Αποστολικού Παλατιού, την επίσημη κατοικία του πάπα, συνοδεία του Γκάνσουέιν και άλλων αξιωματούχων.
Μαζί με τον Τραμπ ήταν η σύζυγός του Μελάνια, η κόρη του Ιβάνκα, ο σύζυγός της Τζάρεντ Κούσνερ, αλλά και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρεξ Τίλερσον.
Ο πάπας δεν χαμογέλασε όταν χαιρέτησε τον Τραμπ έξω από το γραφείο του, ενώ ο Αμερικανός πρόεδρος είπε μόνο: «Είναι μεγάλη τιμή».
Οι δύο άνδρες πόζαραν για φωτογραφίες, με τον πάπα να παραμένει σοβαρός την ώρα που ο Τραμπ χαμογελούσε στους δημοσιογράφους.
Η ατμόσφαιρα έμοιαζε αμήχανη και ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι στο παρελθόν πάπας και Τραμπ έχουν ανταλλάξει σκληρές δηλώσεις.
Ο πάπας Φραγκίσκος είχε δηλώσει πέρυσι ότι ένας άνθρωπος που σκέφτεται να χτίσει τείχη και όχι γέφυρες «δεν είναι χριστιανός», αναφερόμενος στη πρόθεση του Αμερικανού προέδρου να χτίσει ένα τείχος στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό.
Ο Τραμπ απάντησε ότι είναι «αισχρό» ο πάπας που εκπροσωπεί όλους τους καθολικούς να αμφισβητεί την πίστη του.
«Αν και όταν το Βατικανό δεχθεί επίθεση από το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο όλοι γνωρίζουμε ότι είναι το απόλυτο τρόπαιο του ΙΚ, μπορώ να σας υποσχεθώ ότι ο πάπας θα εύχεται και θα προσεύχεται να είναι πρόεδρος ο Ντόναλντ Τραμπ», είχε επισημάνει στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας.
Αρχικά ο Αμερικανός πρόεδρος δεν σκόπευε να πραγματοποιήσει επίσκεψη στη Ρώμη κατά την περιοδεία του, κάτι που θεωρήθηκε προσβλητικό από κάποιους στο Βατικανό.
Όταν άλλαξε γνώμη, το Βατικανό δέχθηκε να συναντηθεί με τον πάπα στις 8:30 το πρωί της Τετάρτης, μια ασυνήθιστη ημέρα και ώρα για επισκέψεις, καθώς ο ποντίφικας κάθε Τετάρτη στις 10:00 συναντάται με το κοινό στην πλατεία του Αγίου Πέτρου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
