 |
|
|  Tετάρτη 31/5
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΙΣ ΗΠΑ
Εφετείο δικαίωσε διεμφυλικό έφηβο για την χρήση της τουαλέτας
Κενόσα
Εφετείο στις ΗΠΑ ενέκρινε προκαταρκτική απόφαση δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία ένας διεμφυλικός έφηβος μπορεί να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα των αγοριών στο γυμνάσιο του στην περιοχή Κενόσα του Ουισκόνσιν.
Την μήνυση είχε υποβάλει ο 17χρονος Άστον Χουαϊτέκερ, ενώ την απόφαση υπέρ του έλαβε το εφετείο (7th U.S. Circuit Court of Appeals). Πρόκειται για την πρώτη απόφαση ομοσπονδιακού εφετείου στις ΗΠΑ, που προστατεύει διεμφυλικό μαθητή έναντι διακρίσεων στο αμερικανικό σύστημα εκπαίδευσης.
Η οικογένεια του Χουαϊτέκερ μήνυσε την εκπαιδευτική περιφέρεια της παραπάνω περιοχής το 2016, μετά από απόφαση που είχε ληφθεί και η οποία απαγόρευε στον μαθητή την χρήση της τουαλέτας των αγοριών στο γυμνάσιο (George Nelson Tremper High School) καθώς το πιστοποιητικό γέννησής του τον προσδιορίζει ως γυναίκα.
Πρόκειται για μία από τις νομικές μάχες που βρίσκονται σε εξέλιξη στις ΗΠΑ για τους διεμφυλικούς που διεκδικούν την ελεύθερη χρήση στις τουαλέτες των σχολείων, αλλά κι άλλων χώρων δημοσίων κτιρίων, ενώ το θέμα αυτό έχει προσλάβει και σημαντικές πολιτικές διαστάσεις.
Το δικαίωμα επιλογής στη χρήση της τουαλέτας στα σχολεία είχε προωθήσει ο πρώην πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, συνδέοντας την χρηματοδότηση των σχολείων με την εφαρμογή της.
Ωστόσο, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ με προεδρικό διάταγμα ακύρωσε το δικαίωμα επιλογής των διεμφυλικών μαθητών, ενώ μερικές πολιτείες έχουν αποφασίσει να ρυθμίσουν τη στάση τους, ανεξάρτητα από την πολιτική της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στο ζήτημα αυτό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
