 |
|
|  Tετάρτη 31/5
ΕΞΟΜΑΛΥΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΡΩΣΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Ο Πούτιν ήρε μέρος τών οικονομικών κυρώσεων κατά τής Τουρκίας
Ria Novosti
Ο Ρώσος πρόεδρος με διάταγμα που υπέγραψε σήμερα ήρε, όπως ανακοίνωσε το Κρεμλίνο, σειρά οικονομικών κυρώσεων που είχαν επιβληθεί κατά της Τουρκίας, μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού βομβαρδιστικού S-24 από τουρκικό μαχητικό στον εναέριο χώρο της Συρίας τον Νοέμβριο του 2015.
Σύμφωνα με το Κρεμλίνο, ήρθησαν οι κυρώσεις που αφορούσαν τη μίσθωση τούρκων εργαζομένων που απασχολούνται στη Ρωσία όπως και τις δραστηριότητες τουρκικών εταιρειών σε διάφορους τομείς της οικονομίας.
Ο Ρώσος πρόεδρος εξουσιοδότησε το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών να ενημερώσει την Άγκυρα για τη μερική ανανέωση της συμφωνίας που αφορά τους όρους βάσει των οποίων οι πολίτες των δύο χωρών μπορούν να επισκέπτονται ο ένας τη χώρα του άλλου, η οποία είχε υπογραφεί το 2010. Επίσης ο Ρώσος πρόεδρος, με το διάταγμα αυτό, διεύρυνε τις κατηγορίες των τούρκων πολιτών που θα μπορούν να επισκέπτονται τη Ρωσία χωρίς βίζα.
Στην παρούσα φάση, οι εξαιρέσεις που υπάρχουν αφορούν τα πληρώματα των τουρκικών αεροπορικών εταιρειών, τους κατόχους των υπηρεσιακών διαβατηρίων οι οποίοι επισκέπτονται τη Ρωσία για επαγγελματικούς λόγους και για σύντομο χρονικό διάστημα, όπως και τα μέλη των οικογενειών τους.
Παράλληλα υπογραμμίζεται ότι οι εξαιρέσεις θα ισχύσουν μόνο στην περίπτωση που η Τουρκία υιοθετήσει αντίστοιχα μέτρα.
Στις αρχές Μαΐου, μετά τις συνομιλίες Πούτιν-Ερντογάν, ο Ρώσος πρόεδρος είχε δηλώσει ότι τα μέρη κατέληξαν σε μια "συνολική απόφαση" για την άρση των οικονομικών περιορισμών. Σχετική διακήρυξη είχαν υπογράψει στις 22 Μαΐου στην Κωνσταντινούπολη οι αντιπρόεδροι των κυβερνήσεων των δύο χωρών, Αρκάντι Τβόρκοβιτς και Μεχμέτ Σιμσέκ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
