 |
|
|  Πέμπτη 1/6
ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ
Πυρά σε σχολείο στο Ριάντ,με δύο νεκρούς,και δράστη απολυμένο και δυσαρεστημένο εκπαιδευτικό...
Ριάντ
Eνοπλος άνδρας άνοιξε πυρ σε ιδιωτικό σχολείο στο Ριάντ, σκοτώνοντας δύο ανθρώπους και τραυματίζοντας άλλον ένα, έγινε γνωστό από μια πηγή των υπηρεσιών ασφαλείας.
«Ένας εκπαιδευτικός πήρε ένα όπλο και μπήκε σε αίθουσα του σχολείου, όπου σκότωσε τον αναπληρωτή διευθυντή κι έναν υπάλληλο», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο αυτή η πηγή, που δεν θέλησε να κατονομαστεί.
Η αστυνομία αντιμετωπίζει το περιστατικό ως εγκληματική ενέργεια κι όχι ως τρομοκρατική υπόθεση, ανέφερε η ίδια πηγή, συμπληρώνοντας ότι ο ύποπτος ιρακινής καταγωγής αναζητείται από τις αρχές.
Πρόκειται για μια υπόθεση που σχετίζεται με «έναν δυσαρεστημένο εργαζόμενο» δήλωσε από την πλευρά του ο Ταλάλ αλ Μαϊμάν, διευθύνων σύμβουλος του Kingdom School, του ομίλου στον οποίο ανήκει το σχολείο.
«(...) Ένας άνδρας αραβικής καταγωγής είχε απολυθεί από το σχολείο πριν από τέσσερα χρόνια λόγω των θεμάτων θυμού που αντιμετώπιζε και της ασταθούς προσωπικότητάς του» τόνισε ο ίδιος μιλώντας στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς.
Τα θύματα ήταν σαουδαραβικής και παλαιστινιακής υπηκοότητας, σύμφωνα με τον αλ Μαϊμάν και η κατάσταση στο σχολείο έχει πλέον εξομαλυνθεί.
«Σημειώθηκαν πυροβολισμοί στο Kingdom School στο Ριάντ», γνωστοποίησε νωρίτερα η πρεσβεία των ΗΠΑ σε ένα μήνυμα στο Twitter.
«Το σχολείο (ήταν) κλειστό, κανένας μαθητής δεν βρισκόταν εκεί» σημειωνόταν στην ανακοίνωση. Επιπλέον η πρεσβεία απηύθυνε έκκληση στους Αμερικανούς πολίτες να «αποφύγουν την περιοχή», ενώ δεν διευκρίνιζε τα κίνητρα του δράστη.
Το Kingdom School είναι ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα που ανήκει στον όμιλο Kingdom Holding του δισεκατομμυριούχου πρίγκιπα Ουάλιντ μπεν Ταλάλ, σύμφωνα με τον ιστότοπο του σχολείου.
Στον ιστότοπό του, το Kingdom Holding διευκρινίζει ότι στα σχολεία του ομίλου φοιτούν περισσότεροι από 4.000 μαθητές και απασχολούνται 300 εκπαιδευτικοί, σε συνοικίες του Ριάντ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
