 |
|
|  Σάββατο 3/6
ΔΙΑΣΤΗΜΑ
Επέστρεψαν επιτυχώς στη Γη από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ISS ο γάλλος αστροναύτης Τομά Πεσκέ και ο ρώσος συνάδελφός του Όλεγκ Νονίτσκι
Κολωνία
Ο γάλλος αστροναύτης Τομά Πεσκέ έφθασε σήμερα το πρωί στην Κολωνία της Γερμανίας όπου πρόκειται να μεταβεί στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Αστροναυτών έπειτα από μια αποστολή σχεδόν 200 ημερών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).
Ο αστροναύτης προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο της Κολωνίας (βορειοδυτική Γερμανία) γύρω στις 03:15 (τοπική ώρα, 04:15 ώρα Ελλάδας), όπου τον υποδέχθηκε η σύντροφός του, διαπίστωσε δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου.
Ο Πεσκέ και ο ρώσος κοσμοναύτης Όλεγκ Νονίτσκι επέστρεψαν χθες στη γη, στις στέπες του Καζακστάν, με μια κάψουλα Σογιούζ.
Η κάψουλα που μετέφερε τους δύο αστροναύτες προσγειώθηκε στις 17:10 (ώρα Ελλάδας), όπως ήταν προγραμματισμένο, όχι μακριά από την πόλη του Τζεσκαζγκάν, στο κέντρο του Καζακστάν.
Εικόνες που μεταδόθηκαν από τις διαστημικές υπηρεσίες έδειχναν τους δύο άνδρες την ώρα που μέλη συνεργείων τους έβγαζαν από την κάψουλα, πριν τους απομακρύνουν από τον τόπο της προσγείωσης και ενώ ο ήλιος έδυε στην στέπα.
Ο γάλλος πρέοδρος Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος παρακολούθησε στο Παρίσι την απ' ευθείας αναμετάδοση που οργανώθηκε στη γαλλική διαστημική υπηρεσία Cnes, χειροκρότησε κατά την προσγείωση.
«Μπράβο σε όλους, είμαστε όλοι πολύ υπερήφανοι», είπε ο πρόεδρος στον γάλλο αστροναύτη μέσω δορυφορικού τηλεφώνου, πριν τον ρωτήσει για την κατάσταση της υγείας του.
«Είμαι πολύ καλά, ξανασυνηθίζω σιγά-σιγά στη βαρύτητα», απάντησε ο Τομά Πεσκέ ομολογώντας εντούτοις ότι το τηλέφωνο του φαινόταν αρκετά βαρύ, έπειτα από έξι μήνες σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.
Έπειτα από έξι μήνες στο διάστημα, μπορεί να είναι δύσκολο για τους αστροναύτες να συνηθίσουν και πάλι στη βαρύτητα της Γης. Όμως για τον Μπερνά Κομέ, πρόεδρο της ιατρικής επιτροπής της ESA, «σήμερα ελέγχουμε καλύτερα την επιστροφή ενός αστροναύτη. Πριν γυρνούσαν περισσότερο επιβαρυμένοι».
Ο Τομά Πεσκέ και ο Όλεγκ Νοβίτσκι, ο οποίος επρόκειτο να επιστρέψει στη Μόσχα, πραγματοποίησαν την κάθοδο στη Γη σε 3 ώρες και 20 λεπτά. Είχαν ωστόσο χρειαστεί περισσότερο από δύο ημέρες για να φθάσουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
