Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή 4/6

Ο ΝΕΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ

38χρονος, ομοφυλόφιλος και γιός Ινδού μετανάστη...



Δουβλίνο

Νεαρός, ομοφυλόφιλος και μιγάς: ο Λίο Βαράντκαρ, ο οποίος εξελέγη επικεφαλης του κεντροδεξιού κόμματος Φίνε Γκαέλ, θα γράψει ιστορία σε δέκα ημέρες που θα αναλάβει τον ρόλο του πρωθυπουργού της Ιρλανδίας. Καθένα απ' αυτά τα τρία χαρακτηριστικά του θα ήταν πριν από μια γενιά απαγορευτικό για οποιονδήποτε θα ήθελε να διεκδικήσει τα ύπατα αξιώματα σ' αυτή τη χώρα των 4,6 εκατομμυρίων κατοίκων με την ισχυρή καθολική παράδοση. Η προσεχής έλευση στην εξουσία του 38χρονου Λίο Βαράντκαρ, στη θέση του υπό παραίτηση πρωθυπουργου Έντα Κένι, μαρτυρεί τις βαθιές αλλαγές που εδώ και δύο δεκαετίες έχουν αναστατώσει την ιρλανδική κοινωνία. Γιος ενός ινδού μετανάστη και μιας Ιρλανδής, αυτός ο γιατρός έγινε το 2015 το πρώτο εν ενεργεία μέλος ιρλανδικής κυβέρνησης που δήλωσε πως είναι ομοφυλόφιλος, στη διάρκεια ραδιοφωνικής συνέντευξης. Υπερψηφίσθηκε από τους βουλευτές, τους τοπικούς αιρετούς αξιωματούχους και τα μέλη του Φίνε Γκαέλ, που τον προτίμησαν από τον αντίπαλό του, τον Σάιμον Κόβενι, νυν υπουργό Στέγασης και πατέρα τριών παιδιών. Επικεφαλής μιας κυβέρνησης μειοψηφίας και υπό την πίεση διόλου δημοφιλών μέτρων, ο Έντα Κέλι είχε ανακοινώσει στα τέλη Μαΐου πως θα παραιτηθεί μέχρι τις 2 Ιουνίου, ώστε να υπάρχει χρόνος για να βρεθεί ένας διάδοχός του επικεφαλής του κόμματος και της κυβέρνησης. Όταν θα γίνει πρωθυπουργός στις 12 Ιουνίου, ο Λίο Βαράντκαρ θα είναι ταυτόχρονα ο νεώτερος πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας, ο πρώτος που έχει πατέρα ξένης καταγωγής και ο πρώτος που δηλώνει ανοικτά πως είναι ομοφυλόφιλος. Πρόκειται για μια επανάσταση στην Ιρλανδία, όπου η άμβλωση παραμένει απαγορευμένη, εκτός αν κινδυνεύει η ζωή της μητέρας, όπου η ομοφυλοφιλία δεν αποποινικοποιήθηκε παρά το 1993 και όπου το διαζύγιο δεν επετράπη παρά δύο χρόνια αργότερα. Ο Λίο Βαράντκαρ αρνείται ωστόσο να περιοριστεί σ' αυτόν τον ρόλο του πρωτοπόρου. «Δεν είμαι ένας πολιτικός μισός ινδός ή γκέι ή γιατρός. Όλα αυτά είναι απλώς κάποιες από τις πλευρές που με κάνουν αυτό που είμαι. Αλλά κανένας απ' αυτούς τους όρους δεν με καθορίζει», εξηγεί.

Μετεωρική άνοδος

Ο Λίο Βαράντκαρ, ο οποίος εξελέγη βουλευτής το 2007 πριν καταλάβει πολλά υπουργικά αξιώματα, είχε μια μετεωρική άνοδο. Ο πατέρας του ήταν γιατρός με καταγωγή από τη Βομβάη και η μητέρα του νοσηλεύτρια. Ο ίδιος μεγάλωσε μαζί με τις δύο μεγαλύτερες αδελφές του στο Δουβλίνο. Παθολόγος στην ειδικότητα, προσβλήθηκε γρήγορα από τον ιό της πολιτικής και σε ηλικία 25 ετών έγινε δημοτικός σύμβουλος, πριν εκλεγεί στο κοινοβούλιο το 2007, πριν καν κλείσει τα 30. Στην κυβέρνηση εισήλθε το 2011. Είχε τα χαρτοφυλάκια των Μεταφορών, του Τουρισμού και του Αθλητισμου, μετά της Υγείας και τέλος της Κοινωνικής Προστασίας. Το 2015 διεξήγαγε εκστρατεία υπέρ του γάμου μεταξύ προσώπων που ίδιου φύλου και για τη χαλάρωση των νόμων περί αμβλώσεων, υπερασπιζόμενος παράλληλα, όπως η πλειοψηφία του Φίνε Γκαέλ, μέτρα οικονομικής λιτότητας. Ως πρωθπουργός, ο Λίο Βαράντκαρ δεν αναμένεται ότι θα παρεκκλίνει απ' αυτή την πολιτική της λιτότητας. όμως η άνοδός του στην εξουσία, πλούσια σε συμβολισμούς, ωθεί την ιρλανδική δημοκρατία σε μια νέα διάσταση, καθοριστικά σύγχρονη. Θα μπορούσε να επωφεληθεί από την ορμή που έχει δημιουργηθεί για να προκηρύξει νέες βουλευτικές εκλογές ώστε να προσπαθήσει να ενισχύσει την αντιπροσώπευση του κόμματός του στην κυβέρνηση. Ο Έντα Κένι, η αποχώρηση του οποίου επισπεύσθηκε από ένα σκάνδαλο στους κόλπους της αστυνομίας, είχε επανεκλεγεί τον Μάιο του 2016, έπειτα από περισσότερο από δύο μήνες αδιεξόδου. Όμως δεν είχε κερδίσει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο και χρειάστηκε να συνάψει μια συμφωνία με το Φιάνα Φέιλ, τον κυριο σχηματισμό της αντιπολίτευσης, για να παραμείνει επικεφαλής της κυβέρνησης.


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία