Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Tετάρτη 7/6

ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΜΙΑΝΜΑΡ (20

Στη Θάλασσα Ανταμάν συνετρίβη το στρατιωτικό αεροσκάφος,που μετέφερε 120 ανθρώπους-Βρέθηκαν τα συντρίμμια του-Σε πιθανή μηχανική βλάβη αποδίδεται το δυστύχημα



Ρανγκούν

Ένα στρατιωτικό αεροσκάφος, στο οποίο επέβαιναν 120 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων στρατιώτες και μέλη των οικογενειών τους, χάθηκε από τις οθόνες των ραντάρ στη Μιανμάρ, ενώ κατευθυνόταν στην πόλη Γιανγκόν. Σύμφωνα με αξιωματούχους της υπηρεσίας πολιτικής υπηρεσίας, αλλά και εκπροσώπους των ενόπλων δυνάμεων, εντοπίστηκαν συντρίμμια στη θάλασσα, σε απόσταση 218 χιλιομέτρων από την πόλη Νταουέι, της νοτιοανατολικής Μιανμάρ. "Η επικοινωνία με το αεροσκάφος χάθηκε γύρω στις 13.35", τοπική ώρα, ανακοίνωσε νωρίτερα ο στρατηγός Μιν Αούνγκ Χλαϊνγκ, ο επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, μέσω της σελίδας του στο Facebook. Το αεροσκάφος, ένα Y-8-200F κινεζικής κατασκευής είχε απογειωθεί από την παράκτια πόλη Μιέικ στις 13.06 και κατευθυνόταν στη Γιανγκόν, εκτελώντας μια τακτική εβδομαδιαία πτήση που συνδέει μεταξύ τους πολλές παραλιακές πόλεις. Χάθηκε από τα ραντάρ 29 λεπτά αργότερα, ενώ πετούσε σε ύψος 18.000 ποδών πάνω από τη Θάλασσα Ανταμάν. "Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς συνέβη αφού χάθηκε η επαφή" είπε ο Κιάου Κιάου Χτέι, ένας εκπρόσωπος της υπηρεσίας πολιτικής αεροπορίας στο αεροδρόμιο του Μιέικ. Αρχικά οι αρχές πολιτικής αεροπορίας είχαν ανακοινώσει ότι στο αεροσκάφος επέβαιναν 105 άνθρωποι. Στη συνέχεια όμως ο στρατός ανακοίνωσε ότι συνολικά οι επιβάτες ήταν 120, εκ των οποίων οι 106 ήταν στρατιωτικοί και μέλη των οικογενειών τους και οι υπόλοιποι 14 ήταν μέλη του πληρώματος. Τα αεροσκάφη Y-8-200F έχουν μέγιστη χωρητικότητα 200 ατόμων. Το συγκεκριμένο είχε αγοραστεί τον Μάρτιο του 2016 και είχε μόλις 809 ώρες πτήσης. Εκτός από τους επιβάτες μετέφερε και 2,4 τόνους εφοδίων. Στις έρευνες που ξεκίνησαν αμέσως οι ένοπλες δυνάμεις μετέχουν έξι πολεμικά πλοία και τρία αεροσκάφη. Μία πηγή του αεροδρομίου που μίλησε στο Γαλλικό Πρακτορείο είπε πάντως ότι οι αρχές δεν έχουν πολλές ελπίδες ότι θα βρεθούν επιζώντες. "Κλίνουμε προς την πιθανότητα τεχνικής βλάβης. Οι καιρικές συνθήκες ήταν καλές", πρόσθεσε ο αξιωματούχος αυτός. Αυτό είναι το τρίτο αεροπορικό δυστύχημα για τις ένοπλες δυνάμεις της Μιανμάρ μέσα σε διάστημα ενός έτους. Τον Ιούνιο του 2016 ένα στρατιωτικό ελικόπτερο συνετρίβη στην επαρχία Μπάγκο, λόγω των κακών καιρικών συνθηκών, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν οι τρεις επιβαίνοντες σ' αυτό ενώ τον Φεβρουάριο σκοτώθηκαν πέντε στρατιώτες όταν κατέπεσε ένα στρατιωτικό αεροσκάφος κοντά στη διοικητική πρωτεύουσα, το Ναϊπίνταου.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία