 |
|
|  Πέμπτη 8/6
Life
Η τραγουδίστρια Ριάνα καταδικάζει το body shaming ( την πρακτική που έχει στόχο να κάνει κάποιον να ντρέπεται για την εμφάνισή του και το βάρος του)
Πηγή: Liberation
Μετά τις επικρίσεις που δέχθηκε από τον σκανδαλοθηρικό Τύπο για τα παραπανίσια της κιλά, η Ριάνα, η σταρ από τα νησιά Μπαρμπέιντος, δίνει την κατάλληλη απάντηση σε όσους την κρίνουν βάσει του βάρους της και συντάσσεται με την Χάλι Μπέρι, την Τάιρα Μπανκς και την Λένα Ντάνχαμ, οι οποίες ήταν θύματα του body shaming.
Όλα άρχισαν από έναν αμερικανό χρονικογράφο. Ο Κρις "Σπαγκς" Σπανιουόλο δημοσίευσε στις 30 Μαΐου στην αμερικανική ιστοσελίδα Barstool ένα άρθρο -που έκτοτε αφαιρέθηκε-- με τίτλο: "Μήπως η Ριάνα λανσάρει ως τάση μόδας το πάχος της;". "Ένας κόσμος γυναικών με σουλούπι παγιδευμένου αερόπλοιου μέσα σε ολόσωμο μαγιό θα είναι ίσως ο ορίζοντάς μας τώρα που η Ριάνα περιφέρεται μοιάζοντας σαν να φορά στολή του σούμο", έγραψε ο Κρις Σπαγκς.
Οι χρήστες του Διαδικτύου αντέδρασαν αμέσως. "Το body shaming δεν θα έπρεπε να υπάρχει, σε καμιά μορφή. Τελεία. Γα@@@@υ Barstool! Υ.Γ.: Η Ριάνα είναι και θα είναι πάντα υπέροχη", γράφει ένας χρήστης που θέτει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων.
Το body shaming, η πρακτική που έχει στόχο να κάνει κάποιον να ντρέπεται για την εμφάνισή του και το βάρος του, άγγιξε και τη ντίβα των Μπαρμπέιντος. Μερικές ημέρες αργότερα, η τραγουδίστρια ανάρτησε στο λογαριασμό της στο Instagram ένα απλό μήνυμα, εμπνευσμένο από τις διαδoχικές αλλαγές του σωματότυπου του αμερικανού ράπερ Gucci Mane, μαζί και δυο φωτογραφίες του, πριν και μετά την απώλεια βάρους. Στ΄αριστερά είναι μια φωτογραφία του ράπερ του 2007 και δεξιά μια φωτογραφία του, το 2017, στην οποία είναι τελείως μεταμορφωμένος μετά την απώλεια πολλών κιλών. "Αν δεν μπορείς να με αντέξεις στην αλλαγή μου αλά Gucci Mane 2007, τότε δεν αξίζεις την αλλαγή μου αλά Gucci Mane 2017" γράφει η Ριάνα. Η απάντησή της επικροτήθηκε από τους θαυμαστές της.
Ανάλογη δήλωση είχε κάνει η Μέριλιν Μονρόε: "Αν δεν μπορείτε να με αντέξετε στις χειρότερες στιγμές μου, τότε δεν θα μπορείτε να το κάνετε ούτε στις καλύτερες", αναφέρει το γαλλικό περιοδικό Voici.
Για την ισπανική εφημερίδα El Pais, η Ριάνα είναι στην κορυφή της λίστας γυναικών ηθοποιών και καλλιτεχνών που έρχονται αντιμέτωπες με τον Τύπο γιατί τις κρίνει σύμφωνα με την εμφάνισή τους. Στο άρθρό της, "Η εξέγερση των διασημοτήτων", η δημοσιογράφος Νοέλια Ραμίρεθ αναφέρει τις σταρ τις οποίες πρόσφατα απέρριψε λόγω των κιλών τους ο σκανδαλοθηρικός Τύπος.
Στις 3 Ιουνίου, η Χάλι Μπέρι έβαλε τα χέρια πάνω στην κοιλιά της για τους φωτογράφους κατά τη διάρκεια ενός φιλανθρωπικού γκαλά. 'Εγκυος! Κραύγαζαν οι ταμπλόιντ.
"Ένα κορίτσι δικαιούται να φάει μπριζόλα με πατάτες τηγανητές;" αντέδρασε η ηθοποιός. Θα μπορούσε κανείς να επικαλεστεί την τραγουδίστρια Kesha, η οποία σε μια ανάρτησή της στο Instagram διαμαρτύρεται γιατί παρακολουθείτο από τους παπαράτσι και καταλήγει χρησιμοποιώντας τη γνωστή δήλωση της Τάιρα Μπανκς σε παρόμοια περίπτωση: "Σε όλους εσάς που αυτό δεν αρέσει και έχετε να πείτε κάτι για εμένα ή για γυναίκες που έχουν τις ίδιες αναλογίες με τις δικές μου, σας λέω: 'Φιλήστε τα παχουλά οπίσθιά μου'".
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
