 |
|
|  Παρασκευή 9/6
ΜΟΥΣΙΚΗ
Κωφή τραγουδίστρια καταπλήσσει στο "America's Got Talent 2017"
Πηγή: Time, metro.co.uk
Κωφή από την ηλικία των 18 ετών εξαιτίας μιας εκφυλιστικής νόσου των νεύρων στο σημείο των δύο αυτιών, η 29χρονη αμερικανίδα τραγουδίστρια Μάντι Χάρβεϊ από τη Φλόριντα μετείχε στις οντισιόν της εκπομπής "America's Got Talent 2017" ερμηνεύοντας ένα τραγούδι που συνέθεσε η ίδια με τίτλο "Try".
Διαθέτοντας χάρισμα στο τραγούδι από τότε που ήταν νήπιο, η Μάντι χρειάστηκε να ξαναμάθει να τραγουδά χρησιμοποιώντας τη μυική της μνήμη, οπτικούς δέκτες και έχοντας εμπιστοσύνη στη φωνή της.
Το βράδυ της Τρίτης, η Μάντι ανέβηκε στη σκηνή μαζί με τον διερμηνέα της στη νοηματική γλώσσα προκειμένου να επικοινωνεί με τους κριτές.
"Βασικά αρρώστησα και η κατάσταση των νεύρων μου επιδεινώθηκε", είπε στους κριτές εξηγώντας την απώλεια της ακοής της. Η Μάντι είπε ότι για κάποιο χρονικό διάστημα τα παράτησε αλλά μετά αποφάσισε να ξαναδοκιμάσει χρησιμοποιώντας τη μυική της μνήμη και νιώθοντας τον παλμό της μουσικής με τα πόδια της. Για τον λόγο αυτό, η Μάντι που τραγουδούσε από την ηλικία των 4 ετών προτιμά να μην φορά παπούτσια όταν ερμηνεύει.
"Αφότου έχασα την ακοή μου, παραιτήθηκα. Αλλά θέλω να κάνω κάτι περισσότερο στη ζωή μου από το να τα παρατάω", δήλωσε πριν αρχίσει να ερμηνεύει το τραγούδι της, μια γλυκιά μελωδία, προκαλώντας συγκίνηση σε όλη την αίθουσα και το θερμό χειροκρότημα του κοινού.
Η ερμηνεία της εντυπωσίασε τα μέλη της κριτικής επιτροπής και τους θεατές. "Αυτό ήταν ένα από τα πιο καταπληκτικά πράγματα που έχω δει και ακούσει ποτέ", δήλωσε ο βετεράνος κριτής Σάιμον Κάουελ όταν τη συνεχάρη και τής πρόσφερε το Golden Buzzer, δηλαδή το άριστα, επιτρέποντάς της να πάει στους ημιτελικούς της εκπομπής "Αμερική Έχεις Ταλέντο" του δικτύου NBC.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
