|
| Tρίτη 13/6
Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΞΟΠΛΙΖΕΤΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ
Σε θετική κατεύθυνση συνομιλίες για την αγορά αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 από τη Ρωσία
Tass
Οι συνομιλίες που διεξάγονται μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας, οι οποίες αφορούν την αγορά των αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 Triumph (η κωδική ονομασία του ΝΑΤΟ είναι : SA-21 Growler) συνεχίζονται προς θετική κατεύθυνση, αλλά δεν έχουμε φθάσει ακόμη στην υπογραφή της σχετικής συμφωνίας. Την δήλωση αυτή έκανε ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Νουμάν Κουρτουλμούς.
Την Τετάρτη 7 Ιουνίου, ο Βίκτορ Κλάντοφ, διευθυντής της ρωσικής εταιρείας ROSTECH,αρμόδιος για την διεθνή συνεργασία και την περιφερειακή πολιτική της εταιρείας είχε δηλώσει στο ρωσικό πρακτορείο Tass,ότι η Ρωσία και η Τουρκία έχουν καταλήξει στις τεχνικές παραμέτρους του συμβολαίου που αφορά την πώληση των S-400 Triumf και πως αντιπροσωπεία της ρωσικής εταιρείας ROSABARONEXPORT είχε επισκεφθεί την Τουρκία για να συζητήσει λεπτομέρειες που είχαν σχέση με το συμβόλαιο, ενώ συμφωνήθηκαν οι τεχνικές παράμετροι της συμφωνίας.
Την 1η Ιουνίου ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν είχε δηλώσει ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να πουλήσει στην Τουρκία πυραύλους S-400, ενώ είχε συζητήσει το θέμα με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις 3 Ιουνίου. Όπως είχε δηλώσει τον Μάρτιο ο πρόεδρος της ROSTECH Σεργκέι Τσεμπέζοφ, η τουρκική πλευρά είχε εκφράσει την επιθυμία να πάρει δάνειο από την Ρωσία για να αγοράσει οπλικά συστήματα μεταξύ των οποίων και τους S-400.
Οι S-400 Triumf είναι συστήματα πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς με τα οποία εξοπλίστηκε ο ρωσικός στρατός το 2007. Πρόκειται για αντιαεροπορικά και αντιαεροπορικά συστήματα, που είναι σε θέση να πλήξουν πυραύλους τύπου Κρουζ , βαλλιστικούς πυραύλους αλλά και επίγειους στόχους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|