 |
|
|  Τρίτη 13/6
ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ
Υπό διάλυση ο κυβερνητικός συνασπισμός, καθώς ο πρωθυπουργός Σιπίλα θέλει πλέον να διώξει τους εθνικιστές
Ελσίνκι
Ο πρωθυπουργός της Φινλανδίας Γιούχα Σιπίλα ανέλαβε πρωτοβουλία για τη διάλυση του τρικομματικού, κεντροδεξιού κυβερνητικού συνασπισμού του, καθιστώντας σαφές ότι θέλει να απομακρυνθεί από αυτόν το εθνικιστικό Κόμμα των Φινλανδών (το πρώην Κόμμα των Αληθινών Φινλανδών), λίγα εικοσιτετράωρα αφού εξελέγη επικεφαλής του κόμματος αυτού ο Γιούσι Χάλα-άχο, ένας πολιτικός που εναντιώνεται στη μετανάστευση κι έχει καταδικαστεί από τη φινλανδική δικαιοσύνη στο παρελθόν για ρατσιστικές δηλώσεις.
Αναλυτές προεξοφλούν ότι ο Σιπίλα θα επιδιώξει το Κόμμα των Φινλανδών να αντικατασταθεί στον κυβερνητικό συνασπισμό από δύο μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης. Η κίνηση αυτή θα οδηγούσε στην εξασφάλιση μιας ισχνής πλειοψηφίας στο κοινοβούλιο ενώ θα εγγυάτο τη συνέχιση των κυβερνητικών πολιτικών σε ό,τι αφορά τα δημοσιονομικά και τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις.
Το Κόμμα των Φινλανδών — το οποίο είναι το δεύτερο ισχυρότερο στη φινλανδική Βουλή — εξέλεξε τον Χάλα-άχο νέο ηγέτη του το Σάββατο, ενώ αντικατέστησε τους τρεις αντιπροέδρους του με πολιτικούς οι οποίοι έχουν εξαιρετικά σκληρές θέσεις όσον αφορά τη μετανάστευση, ωθώντας το κόμμα διαμαρτυρίας αυτό σε πιο ριζοσπαστικές, δεξιές και λαϊκιστικές θέσεις.
Ο Σιπίλα και ο υπουργός Οικονομικών Πέτερι Όρπο, ο ηγέτης του φιλοευρωπαϊκού κόμματος NCP, του τρίτου κυβερνητικού εταίρου, τονίζουν ότι δεν μπορούν πλέον να συνεργαστούν με το Κόμμα των Φινλανδών, επικαλούμενοι τις διαφωνίες τους σε θεμελιώδεις αξίες, στο ζήτημα της μετανάστευσης αλλά και τη φινλανδική πολιτική έναντι της ΕΕ.
«Θα λάβω την οριστική απόφαση αφού ακούσω τους βουλευτές (...) Όμως, πιθανότατα, θα πάω να δω τον πρόεδρο και θα του υποβάλω την παραίτηση αυτής της κυβέρνησης», τόνισε ο Σιπίλα.
Σε μια ανάρτησή του στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Facebook, ο Χάλα-άχο υπογράμμισε ότι θα ήθελε ο κυβερνητικός συνασπισμός να συνεχίσει το έργο του, αλλά οι Σιπίλα και Όρπο απέρριψαν το αίτημά του για μια σκληρότερη πολιτική στο ζήτημα της μετανάστευσης.
Ο Χάλα-άχο, ο οποίος δηλώνει υπέρμαχος του Fixit — της αποχώρησης της Φινλανδίας από την ΕΕ — καταδικάστηκε το 2012 από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας για τα σχόλιά του σε ένα ιστολόγιο, με τα οποία εξίσωνε το Ισλάμ με την παιδεραστία και τους Σομαλούς με τις κλοπές.
Ο Σιπίλα τόνισε πως ο στόχος του είναι να σχηματίσει νέα κυβέρνηση με κοινοβουλευτική πλειοψηφία το ταχύτερο δυνατόν. Το Κόμμα του Κέντρου και το Κόμμα Εθνικής Συμμαχίας δεν καταλαμβάνουν παρά τις 86 από τις 200 έδρες της Βουλής της Φινλανδίας.
«Αυτές μπορεί να αποδειχθούν δύσκολες διαπραγματεύσεις, και πιθανόν θα είναι επίσης μακρές. Αλλά ο στόχος μου είναι το κυβερνητικό πρόγραμμα να είναι όσο πιο κοντά γίνεται στο σημερινό», ανέφερε ο Σιπίλα, χωρίς να κατονομάσει τους δυνητικούς νέους κυβερνητικούς του εταίρους.
Η διεξαγωγή πρόωρων εκλογών είναι πολύ σπάνια στη Φινλανδία, όπου την εξουσία ασκούν εδώ και δεκαετίες πολυκομματικές κυβερνητικές συμμαχίες με ισχυρές πλειοψηφίες. Κατά αναλυτές, ο πιο πιθανός δρόμος για τον Σιπίλα είναι να προτείνει την ένταξη στην κυβέρνηση των Χριστιανοδημοκρατών και το Κόμμα του Σουηδικού Λαού. Αμφότερα τα κόμματα αυτά έκαναν σαφές ότι είναι έτοιμα να διαπραγματευθούν. Εάν το σενάριο αυτό γίνει πραγματικότητα, η νέα κυβέρνηση θα έχει τις 101 από τις 200 έδρες της Βουλής.
Ωστόσο πολιτικοί αναλυτές σημείωναν ότι μια τέτοια κυβέρνηση θα είχε οριακή πλειοψηφία και ότι τα κόμματα αυτά δεν θα δέχονταν να ενταχθούν στο κυβερνητικό σχήμα δίχως ανταλλάγματα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
