 |
|
|  Παρασκευή 16/6
ΟΗΕ-IK
Το Ισλαμικό Κράτος χρησιμοποιεί 100.000 ιρακινούς αμάχους ως ανθρώπινες ασπίδες στη Μοσούλη!!
Γενεύη
Ο ΟΗΕ εκτίμησε σήμερα πως περισσότεροι από 100.000 ιρακινοί άμαχοι έχουν εγκλωβιστεί από τους τζιχαντιστές της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος στην παλιά πόλη της Μοσούλης (βόρειο Ιράκ), την οποία προσπαθούν να ανακαταλάβουν οι ιρακινές δυνάμεις.
«Περισσότεροι από 100.000 άμαχοι μπορεί να κρατούνται ακόμη στην παλιά πόλη… Οι άμαχοι αυτοί χρησιμοποιούνται ουσιαστικά ως ανθρώπινες ασπίδες», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στο Ιράκ, Μπρούνο Γκέντο, σε συνέντευξη Τύπου στη Γενεύη.
Οι ιρακινές δυνάμεις συνεχίζουν τη μάχη για την ανακατάληψη της παλιάς πόλης της Μοσούλης από το ΙΚ, ένας στρατηγικός αλλά περίπλοκος στόχος.
Στη δυτική πλευρά του Τϊγρη, του ποταμού που χωρίζει την πόλη στα δυο, η πυκνοκατοικημένη παλιά πόλη αποτελείται από διαδαλώδη δρομάκια που εμποδίζουν την προώθηση τεθωρακισμένων ενώ ενδεχόμενη χρήση βαρέων όπλων θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια του άμαχου πληθυσμού.
Ο Γκέντο εξήγησε πως το ΙΚ συνέλαβε αμάχους έξω από τη Μοσούλη και τους ανάγκασε να ενισχύσουν τις θέσεις του στην παλαιά πόλη.
«Ξέρουμε πως το ΙΚ τούς πήρε μαζί του» ενώ έφευγαν για να γλιτώσουν από τις μάχες, διευκρίνισε ο εκπρόσωπος της HCR.
Χωρίς νερό, τρόφιμα και ηλεκτρικό ρεύμα, οι άμαχοι αυτοί που έχουν εγκλωβιστεί στην παλιά πόλη «ζουν σε κατάσταση αυξανόμενης ένδειας και τρόμου», είπε, προσθέτοντας πως ελεύθεροι σκοπευτές προσπαθούν να σκοτώσουν όσους επιχειρούν να εγκαταλείψουν την περιοχή που τελεί υπό τον έλεγχο των τζιχαντιστών.
Ορισμένοι κατάφεραν ωστόσο να διαφύγουν και έχουν «τραυματιστεί βαθιά», είπε.
Οι ιρακινές δυνάμεις έχουν εξαπολύσει από τα μέσα Οκτωβρίου επίθεση για την ανακατάληψη της Μοσούλης, η οποία έπεσε τον Ιούνιο του 2014 στα χέρια του ΙΚ.
Αφότου ξεκίνησε η επίθεση, 862.000 άνθρωποι εκτοπίστηκαν από τη Μοσούλη. Εκατόν ενενήντα πέντε χιλιάδες από αυτούς επέστρεψαν ωστόσο στην πόλη, κυρίως στο ανατολικό τμήμα της (το οποίο έχει ήδη ανακαταληφθεί). Συνολικά, 667.000 άμαχοι παραμένουν εκτοπισμένοι και φιλοξενούνται σε οικογένειες υποδοχής ή σε 13 καταυλισμούς που έχουν δημιουργηθεί από την HCR.
Ο διεθνής οργανισμός μπόρεσε να βοηθήσει μέχρι σήμερα 500.000 εκτοπισμένους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
