 |
|
|  Δευτέρα 19/6
ΕΓΚΛΗΜΑ ΜΙΣΟΥΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ
17χρονη μουσουλμάνα απήχθη έξω από τέμενος στην Βιρτζίνια και δολοφονήθηκε- Συνελήφθη ως ύποπτος ένας 22χρονος με τον οποίον είχε λογοφέρει
Reuters
Μια 17χρονη μουσουλμάνα απήχθη έξω από τέμενος στην Βιρτζίνια των ΗΠΑ και δολοφονήθηκε, ενώ η αστυνομία συνέλαβε έναν άνδρα ως ύποπτο για την δολοφονία της νεαρής ,το πτώμα της οποίας βρέθηκε πεταμένο σε λίμνη, ανακοίνωσαν οι αρχές.
Η επίθεση προκάλεσε θλίψη και τρόμο στην μουσουλμανική κοινότητα, η οποία είχε συγκεντρωθεί για να προσευχηθεί στο τέμενος λόγω του Ραμαζανίου.
Η επίθεση σημειώθηκε νωρίς χθες το πρωί όταν το θύμα με φίλες του που έφευγαν από το τέμενος ενεπλάκησαν σε διένεξη με τον οδηγό αυτοκινήτου στην κοινότητα του Στέρλινγκ, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η αστυνομία της κομητείας του Φέρφαξ.
Κάποια στιγμή ο οδηγός βγήκε από το όχημά του και επιτέθηκε στο κορίτσι, σύμφωνα με την αστυνομία.
Οι φίλες της έτρεξαν για να γλιτώσουν από την επίθεση του άνδρα και αργότερα κατήγγειλαν στις αρχές την εξαφάνισή της με αποτέλεσμα να ξεκινήσει έρευνα για τον εντοπισμό της στις κομητείες του Φέρφαξ και του Λάουντουν.
Περίπου στις 15.00 βρέθηκε το πτώμα μιας γυναίκας, που φέρεται ότι ανήκε στην 17χρονη, σε λίμνη του Στέρλινγκ, σύμφωνα με την αστυνομία.
Στην διάρκεια των ερευνών για τον εντοπισμό της οι αρχές σταμάτησαν έναν οδηγό ο οποίος "οδηγούσε ύποπτα στην περιοχή" και τον συνέλαβαν. Αργότερα έγινε γνωστό ότι ο άνδρας αυτός είναι ο 22χρονος Ντάργουιν Μαρτίνες Τόρες.
Η αστυνομία εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για ανθρωποκτονία εις βάρος του Τόρες και οι αρχές δεν αποκλείουν να πρόκειται για έγκλημα μίσους.
Ο αριθμός των επιθέσεων εις βάρος μουσουλμάνων στις ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 57% το 2016 φθάνοντας στις 2.213, από 1.409 που ήταν το 2015, ανέφερε σε έκθεσή του τον περασμένο μήνα το Συμβούλιο Αμερικανο-Ισλαμικών Σχέσεων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
