 |
|
|  Δευτέρα 19/6
ΓΙΟΡΤΗ ΑΓΑΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ
Χριστιανοί και μουσουλμάνοι γιόρτασαν μαζί, με αφορμή το Ραμαζάνι, σε ειδική εκδήλωση της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας
Κάιρο-Νίκος Κάτσικας
Χριστιανοί και μουσουλμάνοι γιόρτασαν μαζί, με αφορμή τον ιερό μήνα του Ραμαζανίου, σε ειδική εκδήλωση του «Ιφτάρ» της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, που διοργάνωσε από κοινού με τον Ελληνικό Ναυτικό Όμιλο της πόλης.
Το ζεστό της πρόσωπο απέναντι στους μουσουλμάνους εργαζομένους της και φίλους, αλλά και όλον τον αιγυπτιακό λαό, έδειξε η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, καλώντας τους να εορτάζουν μαζί με τους Έλληνες της πόλης και τους χριστιανούς, το έθιμο του «Ιφτάρ» (του πρωινού), τιμώντας τον ιερό μήνα του Ραμαζανίου.
Συγκεντρωμένοι στον Ελληνικό Ναυτικό Όμιλο Αλεξανδρείας, που αποτελεί το πιο όμορφο «ελληνικό μπαλκόνι» στη θάλασσα της Μεσογείου, που ενώνει και δε χωρίζει τις δύο χώρες, Έλληνες και Αιγύπτιοι, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, ένωσαν τις φωνές τους για τη συνύπαρξη των λαών και των πολιτισμών.
«Θεωρούμε μεγάλη μας τιμή να συνεορτάζουμε αυτό το γεύμα της αγάπης και της συναδελφοσύνης», τόνισε ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, Εδμόνδος Κασιμάτης, που τυγχάνει παράλληλα και πρόεδρος του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου της πόλης, καλωσορίζοντας όλους τους συμμετέχοντες: τους εκπροσώπους των αιγυπτιακών και ελληνικών αρχών αλλά και πολλά μέλη της παροικίας και πολλούς Αιγυπτίους φίλους τους.
«Εκφράζουμε την αγάπη, την αλληλεγγύη και το σεβασμό του αλεξανδρινού ελληνισμού προς τους μουσουλμάνους αδελφούς μας», προσέθεσε ο πρόεδρος της «Μητέρας των εν Αλεξανδρεία Σωματείων», προσθέτοντας χαρακτηριστικά:
«Με την εκδήλωση αυτή της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, χαράσσουμε το μέλλον για τη συνύπαρξη όλων των λαών, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, φύλου, γλώσσας ή χρώματος, που συμβάλλει στην πολιτιστική και πανανθρώπινη ενότητα των λαών».
Να σημειωθεί ότι αυτό το γεύμα αγάπης και συναδέλφωσης ανάμεσα στους λαούς αλλά και τις δύο θρησκείες, τίμησαν με την παρουσία τους εκπρόσωποι των αιγυπτιακών αρχών, ενώ εκ μέρους των ελληνικών αρχών παραβρέθηκε, μεταξύ άλλων ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια, Εμμανουήλ Κακαβελάκης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
