 |
|
|  Tετάρτη 21/6
Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ εναντίον Τραμπ απο τη Βιέννη
"Οι ΗΠΑ δεν είναι η Ουάσινγκτον", τονίζει ο πρώην κυβερνήτης τής Καλιφόρνιας, ασκώντας έντονη κριτική στην πολιτική του Αμερικανού προέδρου για την κλιματική αλλαγή
ΒΙΕΝΝΗ.-Δημήτρης Δημητρακούδης
Εντονη κριτική στην πολιτική του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, άσκησε από τη Βιέννη, κηρύσσοντας την έναρξη της διεθνούς διάσκεψης για την κλιματική αλλαγή "Austrian World Summit" ο πρώην κυβερνήτης της πολιτείας της Καλιφόρνιας και επικεφαλής της Πρωτοβουλίας Προστασίας του Κλίματος "R20" που διοργανώνει τη διάσκεψη, ο Αυστριακής καταγωγής διάσημος ηθοποιός του Χόλιγουντ, Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ.
"Οι ΗΠΑ δεν είναι και δεν ήταν ποτέ η Ουάσινγκτον", διαμήνυσε, καταγγέλοντας την πολιτική Τραμπ, ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ από τη διάσκεψη στην οποία συμμετέχουν δεκάδες διεθνείς ειδικοί του κλίματος, παρουσία του ομοσπονδιακού προέδρου της Αυστρίας -- και πρώτου οικολόγου στο ύπατο αξίωμα ευρωπαικής χώρας - Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν και του Αυστριακού καγκελάριου Κρίστιαν Κερν.
" Δεν υπάρχει συντηρητικός ή φιλελεύθερος αέρας, όλοι μας αναπνέουμε τον ίδιο αέρα", επισήμανε ο πρώην κυβερνήτης της Καλιφόρνια απαντώντας στο ερώτημα, πώς ο ίδιος ως πολιτικός των Ρεπουμπλικάνων είχε υποστηρίξει το περιβάλλον, ενώ διαβεβαίωσε ότι είναι αδιάκοπη η προσήλωσή του στη Συμφωνία του Παρισιού και πως θα συνεχίσει περαιτέρω αυτή την πορεία "παρά τις κοντόφθαλμες αποφάσεις στην Ουάσινγκτον".
Στην ομιλία του ο Αυστριακός ομοσπονδιακός καγκελάριος Κρίστιαν Κερν σημείωσε πως "από μόνα τους τα πράγματα δεν πρόκειται να εξελιχθούν στη σωστή κατεύθυνση, πρέπει να αναλάβουμε ένα Big Picture, στο οποίο θα εργαστούμε με συνέπεια", ενώ, παραπέμποντας στο "τολμηρό όραμα", όπως είπε, του Αμερικανού προέδρου Τζον Κένεντι που το 1961 είχε εξαγγείλει την προσγείωση στη σελήνη, η οποία οκτώ χρόνια αργότερα έγινε πραγματικότητα, τόνισε πως με αυτή την νοοτροπία πρέπει να διεξαχθεί και ο αγώνας κατά της κλιματικής αλλαγής.
Ποτέ κανείς δεν κερδίζει κατά της ροής της ιστορίας και αυτό είναι υπέρ της Συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή και κατά του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, τόνισε στην ομιλία του ο πρώην πρόεδρος και αρχιτέκτονας της Διάσκεψης του Παρισιού για το Κλίμα το 2015, και στο μεταξύ νέος πρόεδρος του γαλλικού Συνταγματικού Δικαστηρίου, Λοράν Φαμπιούς, επαινώντας ταυτόχρονα τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ και την πρωτοβουλία του.
Από την πλευρά του, ο Λι Γιόνγκ, γενικός διευθυντής του Οργανισμού Βιομηχανικής Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, που εδρεύει στην αυστριακή πρωτεύουσα, χαρακτήρισε την πράσινη βιομηχανία ως "βιομηχανία του μέλλοντος" και προειδοποίησε να μην ισχύουν η απόδοση και η παραγωγικότητα ως μοναδικά κριτήρια στην οικονομία.
Στη Διάσκεψη τονίστηκε επανειλημμένα από τους ομιλητές πως οι στόχοι της Agenta 2030 του ΟΗΕ και οι στόχοι της Συμφωνίας Κλίματος του Παρισιού συσχετίζονται, καθώς η προβλεπόμενη στην Agenta 2030 καταπολέμηση της φτώχειας αποτελεί και σημαντική συμβολή στον αγώνα κατά της αλλαγής του κλίματος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
