 |
|
|  Tετάρτη 21/6
BR>
Αναγκαστική στροφή για την προστασία τών ανηλίκων
Η Πολιτεία της Νέας Υόρκης αύξησε το νόμιμο όριο ηλικίας για τη σύναψη γάμου από τα 14 στα 18 χρόνια
AFP-Reuters
Η Πολιτεία της Νέας Υόρκης ανακοίνωσε χθες Τρίτη ότι αυξάνεται το νόμιμο όριο ηλικίας για τη σύναψη γάμου από τα 14 στα 18 χρόνια, αφού τους τελευταίους μήνες νέες περιπτώσεις αναγκαστικών γάμων ανήλικων κοριτσιών έχουν αναζωπυρώσει τη συζήτηση στις ΗΠΑ.
«Είναι ένα σημαντικό βήμα στις προσπάθειές μας να προστατεύσουμε τα παιδιά και να εμποδίσουμε τους αναγκαστικούς γάμους», δήλωσε ο κυβερνήτης της Πολιτείας Μάριο Κιούμο.
Μέχρι τώρα στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης, όπως και στις περισσότερες αμερικανικές Πολιτείες, αν και επί της αρχής η σύναψη γάμου επιτρέπεται μεταξύ ατόμων άνω των 18 ετών, μπορούν να θεωρηθούν γάμοι ήδη από την ηλικία των 14 ετών αν υπάρχει η σύμφωνη γνώμη των γονέων και/ ή δικαστική απόφαση.
Περισσότεροι από 3.800 ανήλικοι, σχεδόν όλοι κορίτσια, έχουν παντρευτεί στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης από το 2000 ως το 2010, σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται το γραφείο του κυβερνήτη.
Σε εθνικό επίπεδο η ένωση Unchained at last, που μάχεται κατά των γάμων ανηλίκων, εκτιμά ότι σχεδόν 248.000 παιδιά έχουν παντρευτεί στη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, σχεδόν πάντα με άνδρες 18 ετών και άνω.
Σύμφωνα με την νέα νομοθεσία που ισχύει στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης, οι γάμοι επιτρέπονται από την ηλικία των 17 ετών, μόνο όμως εφόσον δικαστής έχει επιβεβαιώσει προηγουμένως ότι ο ανήλικος συμφωνεί ελεύθερα στην ένωση αυτή και ότι ο γάμος δεν θα βλάψει τη σωματική και πνευματική του υγεία.
Πολλές οργανώσεις προάσπισης των δικαιωμάτων των γυναικών, που μάχονταν για την αύξηση του νόμιμου ηλικιακού ορίου για τη σύναψη γάμων, χαιρέτισαν την υιοθέτηση της νέας νομοθεσίας και εξέφρασαν την ελπίδα και άλλες Πολιτείες των ΗΠΑ να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Νέας Υόρκης.
«Σε όλο τον κόσμο ένα κορίτσι μικρότερο των 18 ετών παντρεύεται κάθε δύο λεπτά. Είναι μια παγκόσμια ντροπή όταν αυτοί οι γάμοι τελούνται στις ΗΠΑ», δήλωσε η Χέδερ Μπαρ αρμόδια για τα δικαιώματα των γυναικών στο Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η Πολιτεία του Τέξας υιοθέτησε την προηγούμενη εβδομάδα νομοθεσία για την αύξηση του νόμιμου ορίου γάμου από τα 14 στα 18 χρόνια. Έπειτα από τη σύμφωνη γνώμη δικαστή ωστόσο γάμος μπορεί να τελεστεί ήδη από τα 16.
Σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2016 από το Pew Research μεταξύ ανήλικων ηλικίας 15 με 18 ετών έδειξε ότι οι γάμοι ανηλίκων είναι πιο συχνοί στις νότιες Πολιτείες των ΗΠΑ, κυρίως στη Δυτική Βιρτζίνια και το Τέξας. Σε αυτές τις δύο Πολιτείες το ποσοστό γάμων μεταξύ ατόμων ηλικίας 15 έως 17 ετών έφτανε τα 7 στα 1.000, έναντι ενός μέσου όρου 4,6 στα 1.000
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
