 |
|
|  Παρασκευή 23/6
ΥΓΕΙΑ
Το επάγγελμα (ιδίως με νυχτερινή βάρδια) παίζει σημαντικό ρόλο στην έλλειψη βιταμίνης D
BMC Public Health
Όσοι εργάζονται σε βάρδιες και τα βράδια, καθώς και οι ασχολούμενοι με τα ιατρικά-νοσηλευτικά επαγγέλματα, είναι αυτοί που κατ' εξοχήν εμφανίζουν στον οργανισμό τους έλλειψη βιταμίνης D, γνωστής και ως «βιταμίνης της λιακάδας», σύμφωνα με νέα καναδική μελέτη.
Γενικότερα, όπως αναμενόταν, όσοι δουλεύουν συνεχώς σε κλειστούς χώρους και δεν δέχονται ηλιακή ακτινοβολία (η οποία αυξάνει τη βιταμίνη D που παράγεται στο σώμα), έχουν μικρότερα επίπεδα της συγκεκριμένης βιταμίνης.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα, με επικεφαλής τον δρα Σεμπάστιαν Στράουμπε, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό περιοδικό για θέματα δημόσιας υγείας "BMC Public Health", μελέτησαν (μετα-ανάλυση) 71 έρευνες, που αφορούσαν συνολικά περίπου 53.500 ανθρώπους από όλο τον κόσμο.
Στην κορυφή του καταλόγου των εργαζομένων βρίσκονται όσοι κάνουν βραδινές βάρδιες, το 80% των οποίων εμφανίζουν έλλειψη βιταμίνης D, ενώ μεταξύ όσων εργάζονται συνεχώς σε κλειστούς χώρους, η έλλειψη αφορά το 77%.
Από τους τελευταίους (π.χ. υπάλληλοι γραφείου), οι εννέα στους δέκα (91%) έχουν ανεπαρκή επίπεδα βιταμίνης D, δηλαδή ούτε μεγάλη έλλειψη, αλλά ούτε και τα συνιστώμενα επίπεδα από άποψη υγείας.
Συγκριτικά, μεταξύ όσων εργάζονται σε εξωτερικούς χώρους, μόνο οι μισοί (48%) έχουν έλλειψη βιταμίνης D, ενώ τα τρίτα τέταρτα (75%) έχουν επίπεδα κάτω του κανονικού.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι το επάγγελμα αποτελεί σημαντικό παράγοντα που συμβάλλει στην ανεπάρκεια της βιταμίνης D. Σε όσους εργάζονται σε επαγγέλματα υψηλού κινδύνου, θα πρέπει να ελέγχεται τακτικά το επίπεδο της συγκεκριμένης βιταμίνης» δήλωσε ο Στράουμπε.
Η έλλειψη της D έχει συσχετισθεί με μεταβολικές διαταραχές, ψυχιατρικά προβλήματα, καρδιαγγειακές νόσους και καρκίνο.
Από την άλλη όμως, μια νέα έρευνα, με επικεφαλής τη Μέρι Ρούνι του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό JAMA (Journal of American Medical Association), διαπίστωσε ότι ουκ ολίγοι άνθρωποι (περίπου το 3% του πληθυσμού στις ΗΠΑ) παίρνουν -μέσω διατροφικών συμπληρωμάτων- παραπάνω βιταμίνη D από όσο χρειάζονται.
Ορισμένοι άνθρωποι που ανησυχούν κυρίως για την υγεία των οστών τους, καταλήγουν να παίρνουν παραπάνω βιταμίνη D από το συνιστώμενο ημερήσιο όριο. «Όμως το παραπάνω δεν είναι πάντα καλύτερο, όταν πρόκειται για τη βιταμίνη D», δήλωσε η Ρούνι.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η παραπανίσια βιταμίνη D μπορεί να αυξήσει επικίνδυνα την ποσότητα ασβεστίου στο αίμα, πράγμα που με τη σειρά του αυξάνει τον κίνδυνο στένωσης των αρτηριών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
