Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 24/6

ΠΕΙΝΑ ΣΕ 45 ΧΩΡΕΣ!

Οι συγκρούσεις και η ξηρασία έχουν ωθήσει 81 εκ. ανθρώπους, αριθμός ρεκόρ, να εξαρτώνται από διατροφική βοήθεια



Thomson Reuters Foundation/ Ουάσινγκτον

Οι παρατεταμένες συγκρούσεις και η ξηρασία έχουν ωθήσει 81 εκατομμύρια ανθρώπους, αριθμός που αποτελεί ρεκόρ, να εξαρτώνται από την ανθρωπιστική βοήθεια το 2017, ανακοίνωσε μια υπηρεσία των ΗΠΑ, αναθεωρώντας προς τα επάνω τις εκτιμήσεις της. Άνθρωποι σε 45 χώρες δεν είναι σε θέση να τραφούν από μόνοι τους, επεσήμανε το Δίκτυο Συστημάτων Έγκαιρης Πρόβλεψης Λιμού (FEWS NET), το οποίο ενημερώνει την αμερικανική κυβέρνηση για την έλλειψη τροφίμων σε διάφορες χώρες. Η FEWS NET επεσήμανε ότι εξακολουθεί να ελλοχεύει ο κίνδυνος λιμού στη Σομαλία, την Υεμένη, τη Νιγηρία και το Νότιο Σουδάν, παρότι η διεθνής κοινότητα έχει δεσμευθεί να καταβάλει περίπου 2,2 δισεκατομμύρια δολάρια για να αντιμετωπίσει την κρίση. «Είναι άμεση ανάγκη να γίνουν επιπλέον συνεισφορές στις εκκλήσεις για βοήθεια, κυρίως σε αυτές τις τέσσερις χώρες προκειμένου να αποφευχθούν οι μαζικές απώλειες ζωών», τονίζει σε ανακοίνωσή της η υπηρεσία. Ο ΟΗΕ έχει ανακοινώσει ότι μέχρι στιγμής έχει λάβει μόνο το ένα τέταρτο των 23,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων που χρειάζεται φέτος για προγράμματα ανθρωπιστικής βοήθειας σε όλο τον κόσμο. «Ωστόσο ο κίνδυνος λιμού δεν θα υποχωρήσει εντελώς, αν δεν γίνουν ουσιαστικές προσπάθειες για την επίλυση των τρεχουσών συγκρούσεων και τη βελτίωση στην πρόσβαση» των εργαζόμενων στις ανθρωπιστικές οργανώσεις, προσθέτει η FEWS NET. Η υπηρεσία επεσήμανε ότι αναθεώρησε προς τα πάνω τον αριθμό των ανθρώπων που θα χρειαστούν έκτακτη διατροφική βοήθεια το 2017. Από 70 εκατομμύρια που είχε προβλέψει τον Ιανουάριο, τώρα η υπηρεσία ανεβάζει τον αριθμό σε 81 εκατομμύρια εξαιτίας μιας σειράς παραγόντων, μεταξύ αυτών και οι χαμηλότερες από τον μέσο όρο βροχοπτώσεις στο Κέρας της Αφρικής. Άλλα αίτια είναι η πρόσβαση σε νέα στοιχεία, οι συνεχιζόμενες συρράξεις και το ξέσπασμα επιδημίας χολέρας στη Σομαλία, την Υεμένη και το Νότιο Σουδάν. Ξεχωριστά ο επικεφαλής της Διεθνούς Επιτροπής Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου Ελχάτζ Ας Σι δήλωσε ότι η κατάσταση σε αυτές τις τρεις χώρες «κλιμακώνεται γρήγορα προς το χειρότερο και (κινδυνεύει να βγει) εκτός ελέγχου». Σύμφωνα με τον ίδιο: «Χωρίς αντιμετώπιση του υποσιτισμού, περισσότεροι άνθρωποι θα αρρωστήσουν. Και ένα παιδί που επιβιώνει από τη χολέρα θα είναι ακόμη πιο υποσιτισμένο».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία