 |
|
|  Δευτέρα 26/6
ΜΠΑΣΚΕΤ
«Όλοι αδέλφια στο ΟΑΚΑ!»
ΑΠΕ ΜΠΕ/ΣΠΥΡΟΣ ΧΟΡΧΟΥΜΠΑΣ
Με τρίποντο του Γιάννη Αντετοκούνμπο από τα... 13 μέτρα ολοκληρώθηκε το Antetokounbros Εvent στο ΟΑΚΑ, για το τελικό 92-91 υπέρ της «χρυσής» εθνική του 2005. Μία γιορτή του μπάσκετ, με τις κερκίδες του ΟΑΚΑ γεμάτες από χαμογελαστά παιδιά, αλλά και τους ίδιους τους πρωταγωνιστές στο παρκέ να νιώθουν παιδιά, παίζοντας μπάσκετ και προσφέροντας υψηλό θέαμα. Χαλαρές άμυνες, διαδοχικά τρίποντα αλά πεταχτάρι από τον Γιώργο Πρίντεζη και τον Δημήτρη Διαμαντίδη να αποθεώνεται στο παρκέ που έγραψε ιστορία με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Παπαλουκάς, Χατζηβρέττας, Ντικούδης, Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης, Παπαδόπουλος και Κακιούζης (εκεί ήταν και ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης) έδειξαν να είναι σε πολύ καλή φόρμα ολοκληρώνοντας με σερί 14-0 το α΄ μέρος (67-53 στο ημίχρονο). H ομάδα των Antetokounbros (παρόντες οι Γιάννης, Θανάσης και Κώστας) κατάφεραν να καλύψουν τη διαφορά στην 4η περίοδο, αλλά κανείς από τους 17.000 φιλάθλους δεν ενδιαφερόταν για το ποιος θα ήταν ο νικητής. Από τον Παναγιώτη Γιαννάκη μέχρι τους δημοσιογράφους, το ζητούμενο ήταν η διασκέδαση, η ξενοιασιά και η απόλαυση του αθλήματος που έχει κάνει υπερήφανους τους Έλληνες. Δώρα, διαγωνισμοί, συμμετοχή και αγάπη για το μπάσκετ ήταν όσα αποκόμισαν οι τυχεροί που βρέθηκαν στο κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων φωνάζοντας στο τέλος όλοι μαζί το μήνυμα που επέλεξαν ο Γιάννης και ο Θανάσης για το event: We are all bros!
Τα δεκάλεπτα: 36-36, 67-53, 82-76, 92-91
Το τζάμπολ στον αγώνα αθλητών με αμαξίδιο που προηγήθηκε του βασικού, έκανε η μαμά Αντετοκούνμπο, Βερόνικα. Mετά το τέλος του πρώτου αγώνα, ο Θοδωρής Παπαλουκάς πήρε το μικρόφωνο και μαζί με τον πατέρα Αντώνιο στο κέντρο του γηπέδου, ζήτησε από τον κόσμο να στείλουν sms στο 19828 για να ενισχύσουν την «Κιβωτό του Κόσμου». Οι διοργανωτές είχαν διαμορφώσει στις θύρες 27 & 29 το χώρο, για συλλογή συσκευασμένων τροφίμων μακράς διάρκειας, καθώς και καθαριστικά είδη. Aκολούθησε η φαντασμαγορική εμφάνιση των δύο ομάδων, με τους Γιάννη, Θανάση και Κώστα Αντετοκούνμπο να κερδίζουν το πιο θερμό χειροκρότημα, όταν εμφανίστηκαν από τη φυσούνα και οι τρεις μαζί!
Την αποθέωση γνώρισε ο Δημήτρης Διαμαντίδης κατά την παρουσίαση της χρυσής εθνικής του 2005, με τον τέως αρχηγό του Παναθηναϊκού να πατά για πρώτη φορά το παρκέ του ΟΑΚΑ, όπου μεγαλούργησε, από το τουρνουά ?Diamonds are for ever?, το οποίο είχε διοργανώσει η πράσινη ΚΑΕ τον περασμένο Σεπτέμβριο για να τον αποχαιρετήσει. Αποθεωτική υποδοχή επεφύλασσε ο κόσμος και στον εκ των αρχηγών του Ολυμπιακού, Γιώργο Πρίντεζη. Όπως συνέβη και στο Αλεξάνδρειο στις 18 Ιουνίου, σε ρόλο διαιτητή, το τζάμπολ έκανε και στο ΟΑΚΑ ο πατήρ Αντώνιος.
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο οποίος έχει κατακτήσει χρυσό μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ και ως παίκτης (αρχηγός) της εθνικής Ελλάδας και ως Ομοσπονδιακός επέλεξε στην πρώτη πεντάδα τους Παπαλουκά, Χατζηβρέττα, Κακιούζη, Παπαδόπουλο και Γιώργο Πρίντεζη. Η ομάδα των Antetokunbros ξεκίνησε με τους Γιάννη, Θανάση, Χάινς, Γκίκα και Σερμαντίνι.
Νικητής στο διαγωνισμό καρφωμάτων αναδείχτηκε ο Θανάσης Αντετοκούνμπο, ο οποίος πήδηξε πάνω από τον συμπαίκτη του, Κωτσόπουλο, πήρε τη μπάλα απ? το κεφάλι του και κάρφωσε με εντυπωσιακό τρόπο. Θέαμα προσέφεραν με τα καρφωματά τους, φυσικά ο Γιάννης και ο Κώστας Αντετοκούνμπο, ο Χατζηβρέττας, ο Χάινς, ο Σερμαντίνι και ο Κωτσόπουλος.
Οι συνθέσεις:
Antetokounbros & Friends (Ζήβας): Γαρμπής 2, Γκίκας, Παναγιωτίδης 3, Τρικαλιώτης, Σαλούστρος 4, Ντιφαντής 8, Κωτσόπουλος, Σερμαντίνι 12, Καμπερίδης, Χάινς 10, Γιάννης Αντετοκούνμπο 25, Θανάσης Αντετοκούνμπο 27
Εθνική Ομάδα 2005 (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 10, Χατζηβρέττας 12, Ντικούδης 8, Τσαρτσαρής 11, Διαμαντίδης 8, Παπαδόπουλος 20, Κακιούζης 4, Πρίντεζης 21
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
