Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 29/6

Αναισθησία...

Ένας επιβάτης με ειδικές ανάγκες υποχρεώθηκε από αεροπορική εταιρεία να ανέβει μόνος του τη σκάλα του αεροσκάφους προκειμένου να επιβιβαστεί σε αυτό



Πηγή: The Guardian

Αεροπορική εταιρεία στην Ιαπωνία ζήτησε συγγνώμη από έναν επιβάτη με ειδικές ανάγκες, ο οποίος υποχρεώθηκε να συρθεί στη σκάλα του αεροσκάφους προκειμένου να επιβιβαστεί σε αυτό, αναφέρει σε σημερινό της δημοσίευμα η Guardian. O Χιντέτο Κιτζίμα, ο οποίος χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο, χρειάστηκε να ανέβει μόνος του από τον διάδρομο προσγείωσης-απογείωσης ενός πολύ μικρού αεροδρομίου στο νησί-τουριστικό θέρετρο Αμάμι, μέχρι την πόρτα του αεροσκάφους έπειτα από την άρνηση του προσωπικού της Vanilla Air να επιτρέψει στους φίλους του να τον μεταφέρουν. Ο Κιτζίμα, ο οποίος είναι παράλυτος από τη μέση και κάτω, έχει επισκεφθεί 200 αεροδρόμια σε 158 χώρες αλλά όπως είπε αυτή ήταν η πρώτη φορά που του αρνήθηκε αεροπορική εταιρεία βοήθεια για να επιβιβαστεί σε αεροσκάφος. Όπως εξήγησε ο 44χρονος, προτού επιβιβαστεί στην πτήση με προορισμό την Οζάκα, οι υπεύθυνοι του είπαν ότι δεν υπάρχουν ανελκυστήρες στο αεροδρόμιο για τη μεταφορά των επιβατών με ειδικές ανάγκες στο αεροσκάφος. Η Vanilla Air είναι μια εταιρεία χαμηλού κόστους, θυγατρική της All Nippon Airways. Ένα μέλος του προσωπικού τον πληροφόρησε ότι οι κανονισμοί ασφαλείας απαγορεύουν στους φίλους του να τον μεταφέρουν στις σκάλες και στην αρχή το προσωπικό επιχείρησε να τον σταματήσει να ανέβει μόνος του τα 17 σκαλοπάτια μέχρι την πόρτα του αεροσκάφους. "Απλώς έπρεπε να τους αγνοήσω και να συνεχίσω να ανεβαίνω, διαφορετικά δεν θα μπορούσα να επιστρέψω στην Οζάκα", έγραψε στο μπλογκ του ο Κιτζίμα, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά στη σπονδυλική στήλη παίζοντας ράγκμπι στο γυμνάσιο. ΄Ενας από τους φίλους του τον υποβάσταζε και τον έσπρωχνε μέχρι να φτάσει στην κορυφή της σκάλας, όπου τον περίμεναν οι αεροσυνοδοί με αναπηρικό αμαξίδιο για να τον οδηγήσουν στη θέση του. "Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα μου αρνούνταν να πετάξω επειδή δεν μπορώ να περπατήσω. Αυτό συνιστά παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων", είπε. Η Vanilla Air ζήτησε συγγνώμη από τον Κιτζίμα, ο οποίος ηγείται της μκο "Ιαπωνικό Κέντρο Προσβάσιμου Τουρισμού", όταν έκανε επίσημη καταγγελία στο υπουργείο Μεταφορών. Άλλες αεροπορικές εταιρείες στην Ιαπωνία, η οποία θα φιλοξενήσει τους Παραολυμπιακούς Αγώνες το 2020, απάντησαν ότι επιτρέπουν στο προσωπικό τους να μεταφέρει επιβάτες που χρησιμοποιούν αμαξίδιο όταν δεν διατίθεται ανελκυστήρας στο αεροδρόμιο.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία