 |
|
|  Σάββατο 1/7
Unicef-Μπιγιονσέ
Η σταρ της ποπ Μπιγιονσέ ενώνει τις δυνάμεις της με τη Unicef για να προσφέρει καθαρό νερό στα παιδιά του Μπουρούντι
AFP
Η Αμερικανίδα σταρ της ποπ Μπιγιονσέ στηρίζει τη νέα προσπάθεια της Unicef για ασφαλές και καθαρό νερό στα παιδιά του Μπουρούντι, όπως ανακοίνωσε η υπηρεσία του ΟΗΕ για τα παιδιά.
Στόχος του προγράμματος BEYGOOD4BURUNDI είναι η συγκέντρωση χρημάτων για την κατασκευή πηγαδιών και τη βελτίωση της εκπαίδευσης σε ό,τι αφορά την υγιεινή, αλλά και την προσφορά υποδομών υγιεινής και νερού στα σχολεία του Μπουρούντι, ανακοίνωσαν η Unicef και η Μπιγιονσέ.
Δύο στους πέντε ανθρώπους στο Μπουρούντι, στην ανατολική Αφρική, δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και οι ασθένειες που συνδέονται με το μολυσμένο νερό και την έλλειψη επαρκών συνθηκών υγιεινής είναι μια από τις βασικές αιτίες θανάτου για τα παιδιά στη χώρα αυτή των 12 εκατομμυρίων κατοίκων, αναφέρουν στις ανακοινώσεις τους.
Σύμφωνα με τη Unicef, ένα στα 12 παιδιά πεθαίνει στο Μπουρούντι προτού γίνει 5 ετών.
«Η πρόσβαση στο νερό είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα. Όταν προσφέρεις στα παιδιά ασφαλές και καθαρό νερό, δεν τους προσφέρεις μόνο ζωή, τους προσφέρεις υγεία, μόρφωση και ένα καλύτερο μέλλον», τόνισε η 35χρονη τραγουδίστρια στην ανακοίνωση.
Όπως επισημαίνει η Μπιγιονσέ περισσότεροι από 2 εκατομμύρια άνθρωποι στο Μπουρούντι ξοδεύουν καθημερινά περισσότερα από 30 λεπτά για να βρούνε νερό, γεγονός που αναγκάζει τα παιδιά να χάσουν το σχολείο και θέτει κυρίως τα κορίτσια σε κίνδυνο, καθώς πρέπει να περπατούν χιλιόμετρα αναζητώντας πηγές.
Η πρώτη φάση του BEYGOOD4BURUNDI επικεντρώνεται σε τέσσερις επαρχίες της χώρας αυτής που σπαράσσεται από εμφύλιες συγκρούσεις και βία, αλλά και από την ξηρασία και τον υποσιτισμό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
