 |
|
|  Κυριακή 2/7
ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Έπειτα από σχεδόν τριάντα χρόνια καταδίωξης, οι αρχές συνέλαβαν έναν βαρόνο της κοκαΐνης
Ρίου ντε Ζανέιρου
Η αστυνομία της Βραζιλίας ανακοίνωσε χθες ότι συνελήφθη ο Λουίς Κάρλους ντα Ρόσα, ένας από τους σημαντικότερους βαρόνους της κοκαΐνης στη Νότια Αμερική, έπειτα από μια καταδίωξη που κράτησε τριάντα χρόνια, στη διάρκεια των οποίων ο αρχικακοποιός κατέφυγε στην πλαστική χειρουργική για να αλλάξει πρόσωπο.
Ο Ντα Ρόσα, γνωστός με το προσωνύμιο Cabeça branca («Λευκό κεφάλι», στα πορτογαλικά) συνελήφθη στο Σορίσο, μια πόλη στην Πολιτεία Μάτου Γκρόσου της δυτικής Βραζιλίας, διευκρίνισε η ομοσπονδιακή αστυνομία σε ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα.
Ο Ντα Ρόσα είχε αλλάξει όνομα σε Βίτορ Λουίς ντε Μοράες. Ένας χειρουργός είχε κάνει επέμβαση στο πρόσωπό του βοηθώντας τον να αλλάξει εμφάνιση για να διαφεύγει από τις αρχές.
Οι 150 πράκτορες που συμμετείχαν στην επιχείρηση η οποία οδήγησε στη σύλληψή του έθεσαν επίσης υπό κράτηση τον άνθρωπο που θεωρείται το δεξί του χέρι, ενώ κατέσχεσαν πολυτελή αυτοκίνητα, αεροσκάφη τουρισμού, αγροκτήματα και πολλά άλλα αγαθά, συνολικής αξίας 10 εκατομμυρίων δολαρίων.
Η επιχείρηση βαπτίστηκε «Spectrum», κάτι που παρέπεμπε στο ότι ο Ντα Ρόσα, «ζώντας διακριτικά» και παραμένοντας «στη σκιά», διέφευγε τη σύλληψη από την αστυνομία «επί σχεδόν τριάντα χρόνια», εξήγησαν οι βραζιλιάνικες αρχές.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας που την οδήγησαν στον εντοπισμό του βαρόνου στη Μάτου Γκρόσου, η αστυνομία συνέκρινε παλιότερες φωτογραφίες του Ντα Ρόσα με αυτές του Μοράες και συμπέρανε ότι «επρόκειτο για το ίδιο πρόσωπο».
Ο άνδρας κατηγορείται ότι διηύθυνε ένα γιγαντιαίο δίκτυο παραγωγής και διακίνησης κοκαΐνης: σύμφωνα με την αστυνομία, κόκα καλλιεργείτο και υποβαλλόταν σε επεξεργασία στη Βολιβία, την Κολομβία και το Περού, πριν το τελικό προϊόν μεταφερθεί για να πουληθεί στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη.
Ο Ντα Ρόσα κατηγορείται ακόμη ότι ήταν ένας από τους βασικούς προμηθευτές των εξαιρετικά βίαιων συμμοριών που ελέγχουν τις αγορές ναρκωτικών στις βραζιλιάνικες μεγαλουπόλεις.
Σύμφωνα με τις αρχές, ο Λουίς Κάρλους ντα Ρόσα επισώρευσε μια περιουσία που ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια δολάρια: του ανήκουν αυτοκίνητα, διάφορα ακίνητα, ενώ διατηρεί πολλούς υπεράκτιους τραπεζικούς λογαριασμούς.
Η βραζιλιάνικη αστυνομία ανέφερε ότι η κοκαΐνη ερχόταν στη χώρα με ελαφριά αεροσκάφη μέσω του εναέριου χώρου της Βενεζουέλας και κατέληγε σε απομονωμένες αγροτικές εκμεταλλεύσεις στη δυτική Βραζιλία. Εκεί, κρυβόταν μέσα σε μυστικά διαμερίσματα ειδικά διαμορφωμένων φορτηγών και διακινείτο στις μεγάλες πόλεις της Βραζιλίας, ή η μεταφορά της συνεχιζόταν προς το εξωτερικό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
