 |
|
|  Kυριακή 2/7
EΛΛΑΔΑ-ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ
Ομιλία ΔΗΜΗΤΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
ΑΘΗΝΑ.-
Συντρόφισσες και σύντροφοι καλημέρα,
Το συνέδριο μας αυτές τις μέρες με έχει γεμίσει με αισιοδοξία. Με μια αισιοδοξία ότι έρχονται καλύτερες μέρες.
Μια αισιοδοξία που προκύπτει από το βασικό μήνυμα του συνεδρίου μας.
Από το μήνυμα ότι βάζουμε ένα τέλος.
Τέλος στην υποχώρηση των προοδευτικών πολιτών και πολιτικών.
Τέλος στην παραγραφή της ιστορίας.
Τέλος στην ασφάλεια της απουσίας.
Βάζουμε τέλος γιατί το κόστος της απουσίας μας είναι εξαιρετικά υψηλό. Και το κόστος αυτό το πληρώνουν κυρίως οι μη προνομιούχοι του σήμερα.
Η μεσαία τάξη της πατρίδας μας.
Η αφανής πλειοψηφία.
Ο νέος που παλεύει για να περάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο. Ένα πανεπιστήμιο το οποίο θα πρέπει βέβαια να βρίσκεται κοντά στο πατρικό του για να μπορεί οικονομικά να παρακολουθήσει τη σχολή του. Την ίδια ώρα οι πιο προνομιούχοι συμμαθητές και φίλοι του φεύγουν στο εξωτερικό για σπουδές.
Και μετά;
Μετά αντιμέτωπος με το φάσμα της ανεργίας. Μια ανεργία που ξέρει ότι θα χτυπήσει έναν στους δύο.
Ακόμα και ο τυχερός που θα βρει κάποια απασχόληση πάλι στους μη προνομιούχους θα είναι. Με βασικό μισθό, αν είναι στους λίγους που ο εργοδότης του, του βάζει ένσημα. Αλλιώς μαύρη εργασία και βλέπουμε.
Αν πάλι είναι ελεύθερος επαγγελματίας το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος του θα πηγαίνει σε ασφαλιστικές εισφορές και φορολογία. Με ανταποδοτικές υπηρεσίες από τη πλευρά του κράτους κάθε μέρα και χειρότερες.
Αυτοί και πολλοί ακόμα. Δημόσιοι υπάλληλοι που τους κόβουν τους μισθούς και τους φορτώνουν όλα τα κακά της μοίρας μας. Ιδιωτικοί υπάλληλοι με τον καθημερινό φόβο της ανεργίας. Μικρομεσαίοι που παλεύουν να κρατήσουν ζωντανούς τους κόπους μίας ζωής. Συνταξιούχοι που κάθε τρεις και λίγο τους κόβουν τις συντάξεις για να βγει μια εξίσωση που γίνεται όλο και πιο δύσκολη.
Όλοι αυτοί, οι αδύναμοι συμπατριώτες μας, οι μη προνομιούχοι του σήμερα, δεν έχουν άλλο χρόνο. Ούτε για πειραματισμούς αδέξιων, ούτε για ιδεοληψίες Δεξιών.
Είναι δικιά μας δουλειά να επαναφέρουμε τα πράγματα σε τροχιά κοινωνικής ασφάλειας.
Και για να τα καταφέρουμε θα πρέπει να δουλέψουμε μαζί με την κοινωνία.
Μαζί με τους μη προνομιούχους, μαζί με τη μεσαία τάξη, μαζί με την αφανή πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Οι ιδεολογικές μας αξίες, οι πολιτικές μας θέσεις, το πρόγραμμα μας θα δυναμώσουν όταν γίνουν κτήμα της κοινωνίας στην οποία απευθύνεται.
Όταν όλα τα παραπάνω γίνουν συλλογικό όραμα. Συλλογικό όραμα για να κάνουμε καλύτερη τη πατρίδα μας.
Αρνούμαστε να συμβιβαστούμε με τη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση.
Ποιος άραγε ευνοείται από αυτή;
Ποιους πλήττει η γραφειοκρατία και η διαφθορά; Όσους έχουν να πληρώσουν για να διεκπεραιώσουν τις υποθέσεις τους ή τους πολλούς οι οποίοι πρέπει να χάσουν το μεροκάματο τους για να καλύψουν τις αδυναμίες του κράτους;
Ποιους πλήττει η σημερινή κατάσταση στην εκπαίδευση και την υγεία; Αυτούς που έχουν την επιλογή για ιδιωτικές υπηρεσίες ή αυτούς που είναι αναγκασμένοι να χρησιμοποιούν το δημόσιο σύστημα;
Ποιους πλήττουν οι παράλογοι φόροι; Αυτούς που μπορούν να πληρώνουν εκατομμύρια για να βρίσκουν τις νόμιμες τρύπες φοροαποφυγής ή όσους δεν μπορούν να ξεφύγουν;
Σε αυτά και σε πολλά άλλα που περιγράφουν την σημερινή κακή μας κατάσταση εμείς αντιπαραβάλλουμε μια κοινωνία κανόνων.
Κανόνες για όλους χωρίς παραθυράκια για τους λίγους.
Κανόνες που θα υπηρετούν το κοινωνικό σύνολο και όχι ομάδες συμφερόντων.
Κανόνες που θα βάζουν την οικονομία στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι το αντίθετο.
Κανόνες που θα δίνουν σε όλους ίσες ευκαιρίες.
Συντρόφισσες και σύντροφοι είμαι πολύ αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρουμε.
Είμαι αισιόδοξος γιατί αυτές τις μέρες στο συνέδριο μας είναι διάχυτη αυτή η αισιοδοξία. Αλλά για έναν επιπλέον λόγο. Εκτός από την αισιοδοξία είναι διάχυτη και η αποφασιστικότητα να δώσουμε αυτόν τον αγώνα όλοι μαζί με όλες μας τις δυνάμεις με έναν κοινό στόχο.
Να μεγαλώσουμε ξανά.
Να μεγαλώσουμε για να υπηρετήσουμε σαν παράταξη στα δύσκολα ακόμα μια φορά τον λαό και την πατρίδα.
Να γυρίσουμε τη σημερινή πολύ δύσκολη σελίδα της πατρίδας μας για να ονειρευτούμε ξανά. Να πιστέψουμε ξανά. Να δουλέψουμε ξανά.
Όλοι μαζί.
Εδώ μέσα αλλά κυρίως έξω.
Έξω από εδώ στην κοινωνία που περιμένει από εμάς.
Ήρθε η ώρα να τους βρούμε και μαζί να ανέβουμε ξανά εκεί που μας αξίζει.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Καλούς αγώνες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
