 |
|
|  Kυριακή 2/7
BR>
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Γερμανία-Χιλή στον τελικό του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών (21:00 Ωρα Ελλάδας,απόψε)
tovima.gr
Η Γερμανία αντιμετωπίζει σήμερα, Κυριακή, (21:00 ωρα Ελλάδας) την Χιλή στην Αγία Περούπολη, στον τελικό του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών 2017, έχοντας την αίσθηση ότι έχει κερδίσει ήδη το τουρνουά, εξαιτίας της εξαιρετικής παρουσίας της δεύτερης ομάδας, που προσφέρει μεγάλες προοπτικές για την υπεράσπιση του παγκόσμιου τίτλο το επόμενο καλοκαίρι.
Ο Γερμανός ομοσπονδιακός Γιοακίμ Λεβ, είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν είναι οπαδός του τουρνουά οκτώ ομάδων, που λειτουργεί ως πρόβα για το Μουντιάλ του επόμενου έτους και επέλεξε να αναπαύσει πολλούς παίκτες του, πρώτης επιλογής.
Μεταξύ αυτών που λείπουν είναι οι Ματς Χούμελς, Ζερόμ Μπόατεγκ, Τόνι Κροος, Σάμι Κεντίρα, Μανουέλ Νόιερ και ο Μάρκους Ρόις, αφούο Λεβ επέλεξε μια ομάδα αποτελούμενη από νέους αισιόδοξους που θα ήθελαν να αποκτήσουν πολύτιμη εμπειρία στο τουρνουά το 2018. Ωστόσο τελικά ο Λεβν πήρε περισσότερα από όσα ζητούσε.
Ενώ ένας τίτλος εναντίον της Χιλής, πρωταθλήτριας Νότιας Αμερικής, ο οποίος θα είναι ο πρώτος στην Γερμανία στον διαγωνισμό, θα είναι κάτι περισσότερο από ευπρόσδεκτος, ο Λεβ ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διατήρηση του ομαδικού πνεύματος πριν από την αναμέτρηση στην Αγία Πετρούπολη.
«Οι παίκτες διασκεδάζουν, πεινούν για επιτυχία», δήλωσε ο Λεβ στους δημοσιογράφους. «Μπορείτε πραγματικά να το αισθανθείτε αυτό. Νομίζω ότι αυτό που βλέπουμε είναι η δημιουργία μιας ομάδας εδώ». Είναι αυτό το ομαδικό πνεύμα που έχει η Γερμανία σε αυτό το τουρνουά , με επιλογές του Λεβ παικτών που δεν είχαν παίξει ποτέ πριν.
«Η Χιλή είναι ο ισχυρότερος αντίπαλος σε αυτό το τουρνουά, τους γνωρίζουμε αρκετά καλά και περιμέναμε να πάνε για τον τελικό», πρόσθεσε ο Λεβ, με την Γερμανία να έρχεται ισόπαλη 1-1 με τη Χιλή στο ματς των ομίλων. «Θα προσπαθήσουν το καλύτερο, καθώς έρχονται στο τέλος της σεζόν τους, και θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Γνωρίζουμε ότι οι Χιλιανοί είναι ευέλικτοι στο παιχνίδι τους και ότι ακολουθούν να έχουν το δικό τους στυλ εδώ και πολλά χρόνια, μια πολύ καλή και θετική εξέλιξη».
Η σκληρή Χιλή θα επιδιώξει και πάλι να αμφισβητήσει τη Γερμανία στην κατοχή της μπάλας. Έχασε αρκετές καλές ευκαιρίες στον ημιτελικό κατά της Πορτογαλίας προτού αποκλείσει στα πέναλτι τους πρωταθλητές Ευρώπης για να φτάσει στον τρίτο τελικό της σε τρία χρόνια μετά τις επιτυχίες της Copa America το 2015 και το 2016.
«Είμαστε από μια χώρα που δεν είναι συνηθισμένη σε τέτοιου είδους καταστάσεις», δήλωσε ο αρχηγός Κλαούντιο Μπράβο για τον αυριανό τελικό. «Έτσι, παίζοντας ποδόσφαιρο, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε τους ανθρώπους μας ευτυχείς ώστε να ξεχάσουν τα προβλήματά τους. Αυτό είναι το πιο όμορφο από όλα», πρόσθεσε ο τερματοφύλακας της Μάντσεστερ Σίτι.
Διαιτητής της αναμέτρησης θα είναι ο Σέρβος Μίλοραντ Μάζιτς.
Νωρίτερα στη Μόσχα(15:00), στον μικρό τελικό της διοργάνωσης, η Πορτογαλία θα αντιμετωπίσει το Μεξικό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
