|
| Δευτέρα 3/7
EΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΛΙAΠΗΣ / ΔΙΑΛΕΞΕ / ΝΕΟ DIGITAL SINGLE
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΄Ελενα Καρρά
Ο Στέργιος Λιάπης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Η πρώτη του ''επαφή'' με την μουσική έγινε σε ηλικία 10 ετών όταν ξεκίνησε να κάνει μαθήματα κλασσικής κιθάρας, τα οποία διήρκεσαν 6 χρόνια. Για 2 χρόνια έκανε μαθήματα φωνητικής και ορθοφωνίας με την γνωστή καθηγήτρια φωνητικής και τραγουδίστρια Εύη Σιαμαντά. Έχει σπουδάσει στην Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ μέχρι και την στιγμή που στη ζωή του εμφανίστηκε το τραγούδι.
Επαγγελματικά η ενασχόληση του με το τραγούδι ξεκίνησε το 2003 όταν και έκανε τα πρώτα του βήματα. Μέχρι σήμερα έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής όπως ο Α. Ρέμος, ο Σ. Ρόκκος, η Πάολα, ο Χ. Χολίδης, ο Κ. Καραφώτης, ο Π. Καλλίδης, ο Γ. Μαργαρίτης, ο Χ. Κωστόπουλος, ο Δ. Χρυσοχο'ί'δης κ.α.
Έχει κάνει αρκετές περιοδείες ανά την Ελλάδα όπως και έχει εμφανιστεί σε αρκετά σχήματα! Όλα αυτά έχουν αποτελέσει μια μεγάλη ευκαιρία στον Στέργιο Λιάπη να γίνει αναγνωρίσιμος στο ευρύ κοινό.
Έχει στο ενεργητικό του και παλαιότερες δισκογραφικές δουλειές και από την Άνοιξη του 2017 υπογράφει και ανήκει πλέον στο δυναμικό της Dusty Records, από όπου και θα κυκλοφορήσει τα επόμενα τραγούδια του!
Καλοκαίρι του 2017 και o Στέργιος Λιάπης επιστρέφει δισκογραφικά μέσα από την Dusty Records με το νέο του τραγούδι σε μουσική και στίχους του ίδιου με τίτλο "Διάλεξε".
Καλή ακρόαση!!!
Available on
iTunes: TBA
Amazon: TBA
Spotify: TBA
Credits:
Μουσική - Στίχοι: Στέργιος Λιάπης
Ενορχήστρωση: Θέμης Παναγιωτίδης
Μίξη-mastering: Ηλίας Λάκκας
Photographer: Daniel Tatushi - Ιωάννα Χατζηανδρέου.
Artwork / Covers: Dusty Creations
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|