|
| Δευτέρα 3/7
ΕΛΛΑΔΑ-ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Πέθανε σε ηλικία 75 ετών ο Μίνως Κυριακού,ιδιοκτήτης τού Ομίλου ΑΝΤ1
ΑΘΗΝΑ.-
Την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 75 ετών (γεννημένος στις 31 Μαΐου του 1942), άφησε ο μεγαλοεπιχειρηματίας και εφοπλιστής, ιδιοκτήτης του ομίλου ΑΝΤ1, Μίνως Κυριακού.
Τα τελευταία χρόνια, ο Μίνως Κυριακού υπέφερε από προβλήματα υγείας.
Μόλις το Σάββατο παντρεύτηκε ο γιος του, Θοδωρής, στο Πόρτο Χέλι, ενώ, μία μέρα νωρίτερα, την Παρασκευή, βαφτίστηκε και το εγγόνι του.
Τα ακριβή αίτια του θανάτου του δεν έχουν γίνει γνωστά ακόμη.
Ο Μίνως Κυριακού σπούδασε σε Γαλλία και Ελβετία. Ένας από τους προγόνους του ήταν ο Υδραίος πολιτικός Δημήτριος Βούλγαρης, που είχε διατελέσει πρωθυπουργός της χώρας, ενώ άλλος ήταν ο Αλέξανδρος Κορυζής, ο οποίος διετέλεσε επίσης πρωθυπουργός κατά την περίοδο 1940-1941 και ο οποίος αυτοκτόνησε, λίγες ημέρες πριν την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα.
Ήταν γόνος οικογένειας εφοπλιστών, της οποίας η οικογενειακή ναυτιλιακή επιχείρηση ιδρύθηκε το 1852.
Ο Μίνως Κυριακού δραστηριοποιήθηκε στον τομέα της ναυτιλίας από μικρή ηλικία (17 ετών) και σε ηλικία 23 ετών (1965) ίδρυσε την Athenian Tankers Inc. Το 1976 ίδρυσε δύο εταιρείες εμπορίου πετρελαιοειδών, την Bacoil International και την Athenian Oil Trading Inc.
Στα τέλη της δεκαετίας του '80 ο Μίνως Κυριακού δραστηριοποιήθηκε στον χώρο των μέσων ενημέρωσης, αρχικά με την ίδρυση του ραδιοφωνικού σταθμού ANT1 FM 97.2 (σήμερα Easy 97.2) στην Αθήνα.
Το 1989, ένα έτος μετά την ίδρυση του ραδιοφωνικού σταθμού, εγκαινιάστηκε η τηλεόραση του ΑΝΤ1. Ο όμιλος ΑΝΤΕΝΝΑ, ο οποίος ιδρύθηκε το 1999, σήμερα δραστηριοποιείται τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.
Ο εκλιπών ασχολήθηκε ενεργά και με τον αθλητισμό. Το 1997 ανέλαβε τη διοίκηση του Πανελληνίου Γ.Σ. και συνέβαλε αποφασιστικά στην αναβίωση του διεθνούς αθλητικού μίτινγκ «Τσικλητήρια» το οποίο, το 2002, εντάχθηκε στην κατηγορία Super Grand Prix της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Κλασικού Αθλητισμού.
Τον Δεκέμβριο του 2004 ο Μίνως Κυριακού παντρεύτηκε την ηθοποιό Μαρί Κωνσταντάτου, με την οποία χώρισαν φέτος. Ο ίδιος είχε δύο γιους και μία κόρη από τον προηγούμενο γάμο του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|