 |
|
|  Τετάρτη 5/7
ΚΑΝΑΔΑΣ-Συγγνώμη Ομάρ...
Ο Καναδάς θα καταβάλει αποζημίωση 10 εκατομμύρια καναδικά δολάρια σε πρώην κρατούμενο του Γκουαντάναμο
Globe and Mail
Η καναδική κυβέρνηση θα ζητήσει συγγνώμη απο τον Ομάρ Καντρ, πρώην κρατούμενο στη στρατιωτική βάση του Γκουαντάναμο και θα του καταβάλει αποζημίωση περίπου 10 εκατομμύρια καναδικά δολάρια (περίπου 6,8 εκατομμύρια ευρώ) για την κακοποίηση που υπέστη κατά την διάρκεια της κράτησης του, ανέφεραν δύο πηγές με γνώση του θέματος.
Ο Καναδός πολίτης Καντρ συνελήφθη στο Αφγανιστάν το 2002 σε ηλικία 15 ετών, έπειτα από ανταλλαγή πυρών με αμερικανούς στρατιώτες. Δήλωσε ένοχος για τη δολοφονία ενός αμερικανού γιατρού και έγινε ο νεαρότερος κρατούμενος Γκουαντάναμο.
Ο Καντρ έπειτα αναίρεσε και οι δικηγόροι του τόνισαν ότι υπέστη υπερβολική βία και κακομεταχείριση.
Το Καναδικό Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε το 2010 ότι ο Καναδάς παραβίασε τα δικαιώματα του Καντρ στέλνοντας πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών να τον ανακρίνουν στη βάση του Γκουαντάναμο και στέλνοντας τα συμπεράσματα των ανακρίσεων αυτών στις ΗΠΑ.
Ο Καντρ παρέμεινε για μια δεκαετία στο Γκουαντάναμο πριν επιστρέψει στον Καναδά το 2012 για να εκτίσει εκεί το υπόλοιπο της ποινής του. Αποφυλακίστηκε με εγγύηση το 2015 και ζει στο Έντμοντον της επαρχίας της Αλμπέρτας.
Η καναδική κυβέρνηση και οι δικηγόροι του Καντρ κατέληξαν στην συμφωνία για καταβολή επανορθώσεων, όπως ανέφεραν οι πηγές που ζήτησαν να μην κατονομαστούν, εξαιτίας της ευαισθησίας του θέματος.
Ο Καναδάς έχει επισυνάψει μια σειρά ακριβών διακανονισμών με πολίτες που φυλακίστηκαν στο εξωτερικό, καθώς κατηγόρησαν την Οτάβα για συνενοχή στην κακομεταχείρισή τους.
Ο 30χρονος πλέον Καντρ έκανε μήνυση ενάντια στην Οτάβα, ζητώντας 20 εκατομμύρια καναδικά δολάρια για παραβίαση των ανθρωπίνων του δικαιωμάτων. Η είδηση για την επίτευξη του διακανονισμού δημοσιεύτηκε αρχικά από την εφημερίδα Globe and Mail.
Η υπόθεση είχε διχάσει με τους υπερασπιστές του Καντρ να τον χαρακτηρίζουν ένα παιδί στρατιώτη, ενώ η τότε συντηρητική κυβέρνηση είχε απορρίψει τις εκκλήσεις για επιείκεια, σημειώνοντας ότι είχε ομολογήσει την διάπραξη ενός σοβαρού εγκλήματος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
