Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Tετάρτη 5/7

ΚΟΛΟΜΒΙΑ-ΑΝΤΑΡΤΕΣ

Στην Κούβα για νοσηλεία o Tιμοσένκο,ο ηγέτης τών ανταρτών τής Κολομβίας, μετά το εγκεφαλικό που υπέστη



Μπογκοτά.-

Ο Ροδρίγο Λονδόνιο, ή «Τιμοσένκο», ο ηγέτης των ανταρτών της οργάνωσης FARC, ο οποίος υπέγραψε τη συμφωνία ειρήνης μαζί με τον πρόεδρο της Κολομβίας, αναχώρησε για την Κούβα χθες, αφού έλαβε εξιτήριο από το νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη την Κυριακή. «Η κυβέρνηση (της Κολομβίας) ενέκρινε τη διακομιδή του Ροδρίγο Λονδόνιο στην Κούβα», όπου θα του παρασχεθούν ιατρικές φροντίδες για την αποκατάστασή του, ανέφερε ο κυβερνητικός επίτροπος ειρήνης, διευκρινίζοντας ότι η Αβάνα θα αναλάβει να καλύψει τα κόστη της θεραπείας και τα κόστη που συνεπάγεται η φροντίδα για την ασφάλεια του επικεφαλής των Επαναστατικών Ένοπλων Δυνάμεων της Κολομβίας. Ο Λονδόνιο, 58 ετών, ήδη ανέκτησε «τη μυική του δύναμη στο δεξί του χέρι και το 90% της ικανότητας ομιλίας» του, διαβεβαίωσε η Λιδίς Ερέρα, η διευθύντρια της κλινικής της πόλης Βιγιαβισένσιο, στην κεντρική Κολομβία, όπου είχε εισαχθεί ο Τιμοσένκο. Ο επικεφαλής των FARC υπέστη το εγκεφαλικό επεισόδιο το πρωί της Κυριακής, ενώ ετοιμαζόταν να επισκεφθεί έναν από τους 26 καταυλισμούς όπου έχουν συγκεντρωθεί οι περίπου 7.000 μαχητές της οργάνωσης στο πλαίσιο της διαδικασίας του αφοπλισμού τους — η οποία ολοκληρώθηκε — και επανένταξής τους στην πολιτική ζωή. Άλλοτε γιατρός, ο οποίος εκπαιδεύθηκε στις τακτικές ανορθόδοξου πολέμου στην Κούβα και παρακολούθησε πολιτικά σεμινάρια στη Ρωσία, ο Λονδόνιο ανέλαβε την ηγεσία των FARC αφού ο στρατός σκότωσε τον προηγούμενο επικεφαλής της οργάνωσης, τον Αλφόνσο Κάνο. Ο Τιμοσένκο πολέμησε εναντίον των κυβερνητικών δυνάμεων επί σειρά ετών στις αφιλόξενες ζούγκλες της Κολομβίας πριν ανέβει στην ιεραρχία. Ο Λονδόνιο είχε χρειαστεί νοσηλεία στην Κούβα λόγω ενός θρόμβου στο μυοκάρδιο το 2015, ενώ ήδη βρίσκονταν σε εξέλιξη στην Αβάνα οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους αντάρτες και την κυβέρνηση του Χουάν Μανουέλ Σάντος που θα οδηγούσαν στην υπογραφή της πρώτης συμφωνίας ειρήνης, την 26η Σεπτεμβρίου του 2016. Εκείνη η συμφωνία, που απορρίφθηκε από τους Κολομβιανούς στο δημοψήφισμα που διεξήχθη τη 2α Οκτωβρίου 2016, τροποποιήθηκε και υπογράφτηκε τελικά από τον Τιμοσένκο και τον Σάντος την 24η Νοεμβρίου 2016, πριν την επικυρώσει οριστικά το κοινοβούλιο της Κολομβίας την 30ή Νοεμβρίου 2016.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία