 |
|
|  Σάββατο 8/7
ΕΛΛΑΔΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
Καταντήσαμε αποικία
ΑΘΗΝΑ.-
Σε άλλες – προμνημονιακές – εποχές η δήλωση του αντιπρόεδρου της Κομισιόν, κ. Βάλντις Ντομπρόβσκις αλλά και οι πιέσεις που ασκήθηκαν στη χώρα μας στο Eurogroup της 15η Ιουνίου, ώστε να αμνηστευτούν οι εμπειρογνώμονες του ΤΑΙΠΕΔ προκειμένου να μας δοθεί η νέα δόση των χρημάτων, θα είχαν προκαλέσει πολιτικές εξελίξεις εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το λιγότερο θα είχαν παραιτηθεί αρκετοί, από όσους παρεμβαίνουν στα εσωτερικά μιας χώρας μέλους.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση όμως του 2017 όχι μόνο αυτό δεν έγινε, αλλά συνεχίζονται οι πιέσεις, όπως και πέρυσι όπου η κυβέρνηση μετά από τις τότε πιέσεις του προέδρου του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, είχε νομοθετήσει πως οι τεχνικοί εμπειρογνώμονες σε αποκρατικοποιήσεις και τράπεζες – Έλληνες και ξένοι- θα απολαμβάνουν ασυλίας, απέναντι σε οποιαδήποτε δίωξη τους ασκηθεί στο μέλλον για απιστία κατά του Ελληνικού Δημοσίου. Η συγκεκριμένη βέβαια νομοθετική παρέμβαση είχε ακολουθήσει της δίωξης που είχε ήδη ασκηθεί στους εμπειρογνώμονες του ΤΑΙΠΕΔ, με αποτέλεσμα να μην τους καλύπτει.
Στις 29 Ιουνίου η ανεξάρτητη Ελληνική δικαιοσύνη αναίρεσε το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, με το οποίο παραπέμπονταν σε δίκη τρία μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΑΙΠΕΔ και έξι μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων για απιστία σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου (ανάμεσα τους ένας Σλοβάκος, μία Ιταλίδα και ένας Ισπανός), σχετικά με την υπόθεση της πώλησης και επαναμίσθωσης των 28 ακινήτων του ελληνικού δημοσίου την περίοδο 2013-2014. Για την συγκεκριμένη υπόθεση θυμίζουμε ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο με την υπ’ αριθμόν 275/2013 Πράξη του Ζ’ Κλιμακίου έκρινε τη συναλλαγή αδιαφανή και ασύμφορη. Στη συνέχεια με την υπ’ αριθμόν 1204/2014 απόφαση του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου εγκρίθηκε η υπογραφή των συμβάσεων για λόγους που δεν αφορούσαν την ουσία της συναλλαγής.
Με τις συμβάσεις αυτές, της πώλησης και επαναμίσθωσης, το ελληνικό Δημόσιο έλαβε με τη μορφή χρηματοδότησης 261 εκατ. ευρώ και θα πρέπει να πληρώσει σε 20 χρόνια για μισθώματα περίπου 26 εκατ. ευρώ ετησίως ή 520 εκατ. Ευρώ συνολικά (δηλαδή τα διπλά). Κατά την εκτίμηση των δικαστών που επελήφθησαν της ανάκρισης, η ζημία του ελληνικού Δημοσίου ανήρχετο στα 580 εκατ. ευρώ.
Επίσης οι δικαστές έκριναν ότι το μη επωφελές της επίδικης συναλλαγής κρίνεται από το κόστος της χρηματοδότησης το οποίο ανήρχετο στο εξωφρενικό επιτόκιο άνω του 12%, διότι την χρονολογία που συνάφθηκε η σύμβαση η χώρα μας μπορούσε να δανειστεί από τις αγορές με επιτόκια που κυμαίνονταν από 7% έως 8%.
Με το 999/2017 Βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών παραπέμφθηκαν 3 Ελληνες και 3 αλλοδαποί μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων του ΤΑΙΠΕΔ για την από 18/10/2013 γνωμοδότησή τους ότι «συμφέρει η συναλλαγή» το ελληνικό Δημόσιο.
Εάν όλα τα παραπάνω που πληροφορείται ο Έλληνας πολίτης δεν αποτελούν τις πλέον τρανές αποδείξεις ότι η χώρα μας έχει περιέλθει σε μια κατάσταση που μόνο ως αποικία μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε, ειλικρινά δεν ξέρουμε ποια λέξη θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει καλύτερα. Άλλωστε από μόνη της η νομοθέτηση της απαλλαγής ποινικών ευθυνών όσων εμπλέκονται σε αυτές τις πράξεις, και μάλιστα ως προαπαιτούμενο για να λάβουμε δόση χρηματοδότησης, υποδηλώνει την παρανομία των πράξεων εις βάρος της χώρας μας.
Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι όλα τα παραπάνω είναι προσπάθεια συγκάλυψης ενός σκανδάλου με μανδύα νόμου της Ελληνικής βουλής. Κανένας ανεξάρτητος Έλληνας πολίτης δεν μπορεί να δεχτεί αυτές τις παράλογες απαιτήσεις και νόμους που δίνουν την δυνατότητα στους δυνάστες δανειστές μας να κατακλέψουν την πατρίδα μας. Να είναι σίγουροι οι κύριοι και κυρίες, εντός και εκτός των συνόρων, ότι εν καιρώ όλα αυτού του είδους τα σκάνδαλα θα διερευνηθούν και θα αποδοθούν οι ευθύνες εκεί που πρέπει. Όσους νόμους και να περάσουν κάποιοι από την βουλή η αλήθεια αργά ή γρήγορα θα λάμψει.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
