 |
|
|  Σάββατο 8/7
ΕΛΛΑΔΑ
Πέτρος Πολυχρονίδης, Έλενα Κρεμλίδου και Ζήσης Σαρικόπουλος
στο 2ο Laconia Summer Basketour
ΑΘΗΝΑ.-
Λίγες μέρες έχουν μείνει πριν την έναρξη του 2ου Laconia Summer Basketour, που θα διεξαχθεί από τις 5 έως τις 12 Αυγούστου 2017, στη Μονεμβασιά. Μεγάλα ονόματα τόσο της ελληνικής showbiz, όσο και του αθλητικού και μπασκετικού κόσμου θα δώσουν το παρών στο Κλειστό Γυμναστήριο Μολάων με σύνθημα «Βάζουμε καλάθι στον παιδικό καρκίνο», καθώς μέρος των εσόδων θα διατεθεί και φέτος υπέρ του Συλλόγου ΦΛΟΓΑ.
Ρόλο παρουσιαστών στο Final 4 του Laconia Summer Basketour, αναλαμβάνουν ο Πέτρος Πολυχρονίδης και η Έλενα Κρεμλίδου.
Σε αγωνιστικό επίπεδο, την παρέα του Γιώργου Διαμαντάκου, του Αβραάμ Καλλινικίδη και του Νίκου Λιακόπουλου θα πλαισιώσουν αθλητές της A1 Basket League ΣΚΡΑΤΣ και της Α2, όπως ο Ζήσης Σαρικόπουλος, ο Πάρις Μαραγκός, ο Αλέξανδρος Συγκούνας και πολλοί ακόμα…
«Είμαι ενθουσιασμένος που θα συμμετέχω στο 2ο Laconia Summer Basketour, καθώς πρόκειται για μια διοργάνωση που έχει ως κύριο λόγο, να ενισχύσουμε όλοι μαζί την προσπάθεια που γίνεται από την Φλόγα, κατά του παιδικού καρκίνου», αναφέρει ο Ζήσης Σαρικόπουλος.
Ο 27χρονος σέντερ που αγωνίστηκε με τον Προμηθέα Πατρών πέρυσι στην Α1, ενώ έχει φορέσει την φανέλα της ΑΕΚ, του Πανιωνίου, του Άρη και του Αμαρουσίου, συμπληρώνει: «Όσο αφορά το τουρνουά, γνωρίζω πως από πέρυσι έχει γίνει πολύ καλή δουλειά και το φετινό θα είναι ακόμη πιο δυνατό. Όλοι όσοι θα συμμετέχουμε θα δώσουμε το 200% σε αυτή τη προσπάθεια, ώστε να ζήσουμε όμορφες μπασκετικές στιγμές. Περιμένω και εύχομαι να δω πολύ κόσμο στο γήπεδο».
Χορηγοί του Laconia Summer Basketour είναι οι Biogreco, Μορέως Ήδιστα, Petra Club, Ημιχρονο Σπορ, Tzante Café Restaurant, Laconia Magazine και Οπτικά Κότσαλης. Το Laconia Summer Basketour διεξάγεται με την στήριξη της Περιφέρειας Πελοποννήσου και της ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ. Συνδιοργανωτές είναι ο Δήμος Μονεμβασιάς και ο ΑΠΟΕΛ. Διεθνής Συνεργάτης το WCBT 2017.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
