 |
|
|  Tετάρτη 12/7
ΧΑΜΟΣ ΠΑΛΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ
Αυτή τη φορά μετά τις αποκαλύψεις του υιού Τραμπ για τις επαφές του με μια Ρωσίδα δικηγόρο-Για "προδοσία" τον κατηγορεί ο υποψήφιος αντιπρόεδρος της Χίλαρι Κλίντον
AFP
Φωτιά έβαλαν στην Ουάσινγκτον τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που δημοσιοποίησε ο μεγαλύτερος γιος του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, στα οποία παραδέχεται ότι συναντήθηκε εν γνώσει του με μια δικηγόρο που ισχυριζόταν ότι εκπροσωπούσε τη ρωσική κυβέρνηση και ήθελε να του δώσει πληροφορίες επιβαρυντικές για τη Χίλαρι Κλίντον.
Στο Καπιτώλιο, η λέξη "προδοσία" δεν αποτελεί πλέον ταμπού για κάποια στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος.
"Βρισκόμαστε πλέον πέρα από την (κατηγορία της) παρακώλυσης της δικαιοσύνης. Έχουμε περάσει στην ψευδορκία, στις ψευδείς δηλώσεις, ίσως ακόμη και στην προδοσία" δήλωσε στο τηλεοπτικό δίκτυο CNN ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Τιμ Κέιν, τον οποίο είχε επιλέξει η Κλίντον ως υποψήφιο αντιπρόεδρό της.
Όμως και Ρεπουμπλικανοί δεν μπορούσαν να αγνοήσουν τις αποκαλύψεις αυτές, τις πρώτες που αφορούν ρητά τις επαφές του στενού περιβάλλοντος του Τραμπ με στελέχη της ρωσικής κυβέρνησης εν μέσω της προεκλογικής εκστρατείας, το καλοκαίρι του 2016. "Είναι πολύ προβληματικό. Δεν μπορούμε να ανεχθούμε μια ξένη κυβέρνηση να επικοινωνεί με ένα προεκλογικό επιτελείο και να λέει «θέλουμε να σας βοηθήσουμε». Είναι απαράδεκτο", σχολίασε ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκρέιαμ.
Ο Ντόναλντ Τραμπ ο νεότερος, που διευθύνει μαζί με τον αδελφό του τις οικογενειακές επιχειρήσεις, ήταν σύμβουλος του πατέρα του κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του Ρεπουμπλικανού μεγιστάνα. Εκτιμάται ότι θα κληθεί σύντομα να δώσει εξηγήσεις ενώπιον της Επιτροπής του Κογκρέσου που εξετάζει το θέμα της αθέμιτης σύμπραξης με τη Ρωσία.
Η συνάντηση του "τζούνιορ" με τη Ρωσίδα δικηγόρο Νατάλια Βεσελνίτσκαγια έγινε στις 9 Ιουνίου 2016. Την εποχή εκείνη το ευρύ κοινό αγνοούσε ότι χάκερ είχαν διεισδύσει στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές του Δημοκρατικού Κόμματος. Τα δεδομένα που είχαν κλαπεί δόθηκαν στη δημοσιότητα λίγες εβδομάδες αργότερα από έναν χάκερ που φέρεται ότι συνδεόταν με τις ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών. Η αμερικανική κυβέρνηση περίμενε μέχρι τον Οκτώβριο για να κατηγορήσει ευθέως τη Ρωσία για τις κυβερνοεπιθέσεις.
Ο Ντόναλντ Τραμπ αρνείται κατηγορηματικά ότι υπήρξε οποιαδήποτε σύμπραξη του επιτελείου του με τη ρωσική κυβέρνηση. Το θέμα πάντως της ρωσικής ανάμιξης στις εκλογές ερευνάται από τον ειδικό εισαγγελέα Ρόμπερτ Μιούλερ και από πολλές επιτροπές του Κογκρέσου.
Για τον Αμερικανό πρόεδρο, η υπόθεση αυτή δεν είναι παρά μια σκευωρία των Δημοκρατικών για να δικαιολογήσουν την ήττα τους στις εκλογές. Όμως οι αποκαλύψεις για τις επαφές συνεργατών του με Ρώσους φαίνεται ότι υπονομεύουν την υπερασπιστική γραμμή του.
Η Βεσελνίτσκαγια, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο MSNBC είπε ότι οι τρεις συνεργάτες του Τραμπ με τους οποίους συναντήθηκε (σ.σ. ο υιός Τραμπ, ο γαμπρός του Τζάρεντ Κούσνερ και ο διευθυντής της προεκλογικής εκστρατείας του Πολ Μάναφορτ) "ήθελαν προφανώς τέτοιες πληροφορίες, τις ήθελαν πραγματικά". Η ίδια σκόπευε να τους μιλήσει για τον λεγόμενο "νόμο Μαγκνίτσκι" με τον οποίο οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις στους Ρώσους για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο πρώην διευθυντής της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον, ο Ρόμπι Μουκ, τόλμησε πάντως να θέσει το ερώτημα: "Τι γνώριζε ο πρόεδρος και πότε το έμαθε;". Μια διάσημη ερώτηση, που είχε τεθεί το 1973 από έναν γερουσιαστή, όταν η έρευνα για το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ οδήγησε στην παραίτηση του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
