|
| Πέμπτη 13/7
ΑΛΛΑΓΗ ΣΕΛΙΔΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΛΤΑ
Το κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της νομιμοποίησης του γάμου μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου
Reuters
Το κοινοβούλιο της Μάλτας ψήφισε χθες Τετάρτη υπέρ της νομιμοποίησης του γάμου μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου παρέχοντας έτσι στήριξη στην προεκλογική δέσμευση του πρωθυπουργού του ρωμαιοκαθολικού αυτού νησιωτικού κράτους της Μεσογείου Τζόζεφ Μουσκάτ να είναι αυτό το πρώτο νομοσχέδιο το οποίο θα ψηφίσει η βουλή στη νέα του θητεία.
Το νομοσχέδιο, το οποίο είχε διακομματική στήριξη, αφαιρεί χαρακτηρισμούς όπως "ο σύζυγος", "η σύζυγος", "μητέρα" και "πατέρας" και τους αντικαθιστά με τους αόριστους ως προς το γένος χαρακτηρισμούς "σύζυγος" (χωρίς δηλαδή τον προσδιορισμό του άρθρου) και "γονέας ο οποίος τεκνοποίησε" και "γονέας ο οποίος δεν τεκνοποίησε".
Ο Μουσκάτ είπε ότι η διατύπωση αυτή απαιτείται προκειμένου να αποφεύγεται η κατηγοριοποίηση οποιουδήποτε μέλους της κοινωνίας, ενώ απέρριψε ως "αστείες" τις κατηγορίες ότι έτσι θα καταργηθούν "Η Ημέρα της Μητέρας" ή "Η Ημέρα του Πατέρα".
"Πιστεύω ότι αυτή είναι μια ιστορική ψηφοφορία. Δείχνει ότι η δημοκρατία και η κοινωνία μας ωριμάζουν...Είναι μια κοινωνία όπου όλοι μπορούμε να πούμε ότι είμαστε ίσοι", δήλωσε ο πρωθυπουργός στους δημοσιογράφους.
Στις 3 Ιουνίου, ο Μουσκάτ εξασφάλισε δεύτερη θητεία και δεσμεύτηκε να προσπαθήσει για μεγαλύτερη κοινωνική ισότητα.
Η Μάλτα, η οποία στο παρελθόν υπήρξε μια υπερσυντηρητική χώρα, τα τελευταία χρόνια υιοθετεί σταθερά περισσότερο προοδευτική νομοθεσία. Το 2011 η χώρα αποφάσισε με δημοψήφισμα να επιτρέπεται το διαζύγιο και το 2014 ενέκρινε το σύμφωνο συμβίωσης.
Η Μάλτα έγινε η 24η χώρα στον κόσμο που νομιμοποιεί τον γάμο μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου, δύο μόλις εβδομάδες μετά την έγκριση ανάλογου νομοσχεδίου από το γερμανικό κοινοβούλιο.
Το αντιπολιτευόμενο Εθνικιστικό Κόμμα μάλιστα υποστήριξε το νομοσχέδιο παρά την έντονη κριτική που δέχτηκε από ορισμένους συντηρητικούς, οι οποίοι σχολίασαν ότι η απόφαση σηματοδοτεί μια καταστροφική απομάκρυνση από τις χριστιανοδημοκρατικές αξίες του κόμματος.
"Ωθήσατε το κόμμα σε αδιέξοδο και φαίνεται ότι πολλοί από εσάς δεν μπορούν καν να το δουν", δήλωσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών Τόνιο Φενέκ, ο οποίος δεν είναι πλέον μέλος του κοινοβουλίου.
Τελικά μόνο ένας βουλευτής της αντιπολίτευσης καταψήφισε το νομοσχέδιο, ενώ το υπερψήφισαν 66 και δεν υπήρξαν αποχές.
Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Σάιμον Μπουσουτίλ δήλωσε ότι το κόμμα του υπερψήφισε το νομοσχέδιο επειδή η κοινωνία αλλάζει και επειδή δεν άλλαξε τίποτα από το σύμφωνο συμβίωσης που δίνει ίσα δικαιώματα με τα παντρεμένα ζευγάρια σε όσους το συνάπτουν .
Το Κίνημα Δικαιωμάτων των Ομοφυλόφιλων Μάλτας χαιρέτισε την απόφαση του κοινοβουλίου με πάρτι στο οποίο συμμετείχαν εκατοντάδες άνθρωποι σε πλατεία έξω από το γραφείο του πρωθυπουργού στην πρωτεύουσα Βαλέτα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|