|
| Παρασκευή 14/7
ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΒΟΗΘΑΝΕ,ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΣΤΡΑΓΓΙΖΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ!!
Απο τα διμερή προγράμματα "βοήθειας" η Γερμανία κέρδισε 1,3 δισ. ευρώ και η Αυστρία 240 εκατ.ευρώ,απο τα οποία τα 111,44 εκατ. ευρώ μόνον απο τόκους!!!
ΒΙΕΝΝΗ.-Δημήτρης Δημητρακούδης
Δεν είναι μόνον η Γερμανία που κέρδισε μεγάλα ποσά (1,3 δισεκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με την γερμανική εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung) από τα προγράμματα βοήθειας προς την Ελλάδα, αλλά και η Αυστρία, όπως αναφέρει σε δημοσιεύματά του μερίδα του αυστριακού Τύπου.
Όπως γράφει η εφημερίδα Der Standard σε πρωτοσέλιδο άρθρο της, αλλά και σε δημοσίευμά της σε εσωτερική σελίδα, η Αυστρία κέρδισε με τη βοήθεια προς την Ελλάδα, 240 εκατομμύρια ευρώ συνολικά, από τα οποία τα 111,44 εκατομμύρια ευρώ μόνον από τόκους για το διμερές δάνειο που είχε παραχωρήσει το 2010 στην Ελλάδα, ύψους 1,56 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Στην κορύφωση της κρίσης χρέους, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα άρχισε να αγοράζει κρατικά ομόλογα από τις χώρες που αντιμετώπιζαν προβλήματα και το πρόγραμμα αυτό διεκπεραίωναν οι κεντρικές τράπεζες των επί μέρους χωρών, μεταξύ των οποίων και η Αυστριακή Κεντρική Τράπεζα (ΑΚΤ), η οποία είχε αγοράσει ελληνικά ομόλογα.
Σύμφωνα με την ΑΚΤ, οι εισπράξεις της Αυστρίας σε τόκους από τα ελληνικά ομόλογα, ανήλθαν μέχρι το 2016 σε 190 εκατομμύρια ευρώ - ποσόν το οποίο θα έπρεπε να είχε επιστραφεί στην Ελλάδα στη βάση της συμφωνίας των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης το 2013.
Η συμφωνία προβλέπει ότι οι εθνικές κεντρικές τράπεζες θα έπρεπε να μεταφέρουν τα ποσά αυτά από τόκους των ομολόγων στα υπουργεία Οικονομικών των χωρών τους, και αυτά να καταβληθούν στη συνέχεια στην Αθήνα μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού διάσωσης.
Στην Αυστρία ψηφίστηκε ένας σχετικός νόμος, η ΑΚΤ μετέφερε τα χρήματα στο αυστριακό υπουργείο Οικονομικών, ωστόσο τα χρήματα αυτά, ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος τους, δεν έφθασαν ποτέ στην Ελλάδα.
Όπως αναφέρει η Der Standard, για το 2013 είχε καταβληθεί μία δόση ύψους 60 εκατομμυρίων ευρώ, «όμως μετά την εκλογική νίκη του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2015 χειροτέρεψε η σχέση της χώρας προς τους πιστωτές. Τα χρήματα για το 2014 πάγωσαν σε έναν λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Διάσωσης στο Λουξεμβούργο και από τότε δεν υπήρξαν περαιτέρω ροές πληρωμών προς την Ελλάδα και παρόμοια στάση έχουν κρατήσει και οι υπόλοιπες χώρες του ευρώ».
Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι ως εκ τούτου η Αυστρία έχει εισπράξει συνολικά 240 εκατομμύρια ευρώ από το πρόγραμμα, από τα οποία τα 55 εκατομμύρια ευρώ παραμένουν παγωμένα στο Λουξεμβούργο, και το υπόλοιπο ποσό κατέληξε στον αυστριακό Προϋπολογισμό, ενώ και μέσα στα επόμενα χρόνια η ΑΚΤ θα εξακολουθήσει να κερδίζει με τα ελληνικά ομόλογα.
Οι υπουργοί Οικονομικών έχουν αφήσει ανοικτό το τι θα συμβεί με αυτά τα ομόλογα: Αν η ελληνική κυβέρνηση τηρήσει έως το 2018 όλα όσα έχουν συμφωνηθεί, θα μπορούσε η Ελλάδα να λάβει τις δόσεις για το 2017 και το 2018 - και κάτω από προϋποθέσεις τη παγωμένη δόση του 2014, αναφέρει το δημοσίευμα.
Γεγονός είναι, σύμφωνα με την αυστριακή εφημερίδα, πως η Ελλάδα έλαβε χρήματα από τις άλλες χώρες του ευρώ με πολύ ευνοϊκούς όρους, και ενώ κατά την κορύφωση της κρίσης θα έπρεπε να καταβάλει για δάνεια από τις χρηματαγορές επιτόκια της τάξης του 30% και πλέον, της διατέθηκαν και της διατίθενται από τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης χρήματα με πολύ μικρό επιτόκιο, όπως μηδαμινό είναι και το επιτόκιο που η χώρα καταβάλει και για τα δάνεια από τον ESM (180 δισεκατομμύρια).
Θα πρέπει να τονιστεί ότι το γεγονός της καταβολής τόκων ύψους 111,44 εκατομμυρίων ευρώ από την Ελλάδα στην Αυστρία για τα διμερή δάνεια, αλλά και οι εισπράξεις της ΑΚΤ άλλων 190 εκατομμυρίων ευρώ σε τόκους από τα ελληνικά ομόλογα, ανατρέπει τελείως την καταστροφολογία που χρησιμοποίησε, στο πλαίσιο της ανθελληνικής προπαγάνδας του κατά τα προηγούμενα χρόνια, το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων, το μεγαλύτερο της αυστριακής αντιπολίτευσης, για δήθεν «τεράστια μειονεκτήματα για τους Αυστριακούς φορολογούμενους από τις ενέργειες διάσωσης της Ελλάδας».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|