 |
|
|  Σάββατο 15/7
ΧΑΒΑΗ
Τουλάχιστον 3 νεκροί από την πυρκαγιά σε κτίριο 36 ορόφων στη Χονολουλού
Sputnik-Reuters
Τουλάχιστον τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν στην τεράστια πυρκαγιά η οποία ξέσπασε σε μια πολυκατοικία 36 ορόφων στη Χονολουλού, την πρωτεύουσα της αμερικανικής Πολιτείας της Χαβάης, μετέδωσαν σήμερα τοπικά ΜΜΕ.
Η πυρκαγιά ξέσπασε στον 26ο όροφο του κτιρίου διαμερισμάτων Marco Polo, στη λεωφόρο Καπιολάνι της Χονολουλού, περί τις 14:15 την Παρασκευή (03:15 σήμερα ώρα Ελλάδας) πριν εξαπλωθεί σε άλλους ορόφους, σύμφωνα με το τοπικό τηλεοπτικό δίκτυο KHON2.
«Μας αναφέρθηκε ότι υπάρχουν άνθρωποι που αγνοούνται σε πολλούς ορόφους όπου εξαπλώθηκε η πυρκαγιά. Προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε ότι (...) όλοι θα βγουν ασφαλείς» από το κτίριο, δήλωσε ο πυραγός Ντέιβιντ Τζένκινς της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας της Χονολουλού στο τηλεοπτικό δίκτυο.
Νωρίτερα, μια τοπική εφημερίδα, η Honolulu Star-Advertiser, έγραψε στην ηλεκτρονική της έκδοση ότι η Πυροσβεστική έλαβε κλήσεις να βοηθήσει ανθρώπους οι οποίοι έχουν παγιδευτεί μέσα στα διαμερίσματά τους.
Οι υπηρεσίες άμεσης βοήθειας προσέφεραν φροντίδες σε πολλούς τραυματίες επιτόπου, έγραψε στην ηλεκτρονική της έκδοση η εφημερίδα, επικαλούμενη αξιωματικούς της Πυροσβεστικής. Τουλάχιστον δύο άνθρωποι εισέπνευσαν καπνό.
Ερευνητές της πυροσβεστικής προσπαθούν να εξακριβωθούν τα αίτια της φωτιάς, πρόσθεσε ο Τζένκινς.
«Υπήρξαν αναφορές για συντρίμμια που έπεσαν από τον όροφο που έπιασε φωτιά, προκαλώντας δευτερεύουσες εστίες σε άλλα τμήματα του κτιρίου, κάτω από το επίπεδο του δεύτερου ορόφου. Το αντιμετωπίζουμε επίσης», πρόσθεσε ο ίδιος αξιωματικός.
Σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο, στο κτίριο υπάρχουν 568 διαμερίσματα, τέσσερα καταστήματα ενώ το κτίριο έχει επίσης χώρους στάθμευσης σε επτά επίπεδα.
Όλη η περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της λεωφόρου μπροστά στο κτίριο, έχει αποκλειστεί. Επιτόπου βρίσκονται τουλάχιστον 60 πυροσβέστες.
Τουλάχιστον 80 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους την 14η Ιουνίου, όταν μια πυρκαγιά κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του Πύργου Γκρένφελ, μιας πολυκατοικίας 24 ορόφων στο Λονδίνο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
