 |
|
|  Δευτέρα 17/7
ΑΒΥΣΣΟΣ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ...
Ενας Αμερικανός είχε μανία με τις...γάτες-Σκότωσε 21 και ...βίασε μία - Καταδικάστηκε σε 16 χρόνια φυλάκιση-Ο δικαστής τον διέταξε να μείνει... μακριά από τις γάτες για 10 χρόνια μετά την αποφυλάκισή του
Σάντα Κλάρα
Ένας άντρας καταδικάστηκε σε 16 έτη φυλάκισης γιατί σκότωσε 21 γάτες στην Καλιφόρνια. Παράλληλα κατηγορήθηκε και για τη σεξουαλική κακοποίηση μιας νεκρής γάτας.
Ο Ρόμπερτ Ρόι Φάρμερ δήλωσε ένοχος στο Ανώτατο Δικαστήριο της Κομητείας της Σάντα Κλάρα αποδεχόμενος την ποινή του για 21 κακουργήματα κακοποίησης ζώων, καθώς και μιας σειράς πλημμελημάτων.
Οι άτυχες γάτες άρχισαν να εξαφανίζονται από την γειτονιά γύρω από το πάρκο Cambrian στο Σαν Χοσέ τον Σεπτέμβριο του 2015 και βρίσκονταν αργότερα νεκρές.
Τον ίδιο μήνα, η αστυνομία βρήκε βίντεο από κάμερα ασφαλείας, που έδειχνε έναν άντρα να δελεάζει μια γάτα που βρισκόταν στην αυλή του ιδιοκτήτη της, να την αρπάζει και να φεύγει τρέχοντας. Το βίντεο βοήθησε τη αστυνομία να ακολουθήσει κάποια ίχνη σχετικά με την απαγωγή της γάτας.
Στις 8 Οκτωβρίου 2015, ο Φάρμερ, γιος ενός συνταξιούχου αρχηγού της αστυνομίας στο τμήμα του Σαν Χοσέ, βρέθηκε να κοιμάται μέσα στο αυτοκίνητό του σε ένα πάρκινγκ. Όταν η αστυνομία έψαξε το αμάξι, βρήκε μια νεκρή γάτα κρυμμένη, σύμφωνα με το ανακοινωθέν μετά τη σύλληψη του 26χρονου.
Τούφες από τρίχες και σημάδια από αίμα κάλυπταν το εσωτερικό του οχήματος, ενώ οι αστυνομικοί βρήκαν και μια σάκα με έναν ζευγάρι γάντια που ήταν γεμάτα τρίχες γάτας, καθώς και έναν κυνηγετικό μαχαίρι σε μια θήκη.
Κατά τη διάρκεια της δίκης, η αναφορά της νεκροψίας από τη νεκρή γάτα που βρέθηκε στο αμάξι ανέφερε ότι υπήρχαν σημάδια σεξουαλικής κακοποίησης στο άτυχο ζώο.
Παράλληλα υπήρξε ταύτιση στο DNA του Φάρμερ με εκίνο που βρέθηκε κάτω από τα νύχια της γάτας.
Ο δικηγόρος του δράστη αρνήθηκε ότι ο πελάτης του κακοποίησε σεξουαλικά τη γάτα.
Εκτός από την ποινή που του επιβλήθηκε, ο δικαστής τον διέταξε να μείνει μακριά από τις γάτες για 10 χρόνια μετά την αποφυλάκισή του, καθώς και από τη περιοχή όπου διέπραξε τα εγκλήματά του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
