 |
|
|  Πέμπτη 20/7
ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ ΝΕΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ AIDS
Σχεδόν στο μισό μειώθηκε το 2016 σε σχέση με το 2005 ο αριθμός των ατόμων που πεθαίνουν από παθήσεις που συνδέονται με το AIDS
AFP-Reuters
Ένα εκατομμύριο άνθρωποι πέθαναν από ασθένειες που συνδέονται με το AIDS το 2016, δηλαδή σχεδόν οι μισοί σε σχέση με το απόγειο των θανάτων το 2005, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ που δημοσιεύθηκε σήμερα, η οποία επισημαίνει «ότι επετεύχθη μια αποφασιστική στροφή».
Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς σε όλο τον κόσμο λαμβάνουν πλέον θεραπεία και ο αριθμός των νέων μολύνσεων από τον ιό HIV συνεχώς μειώνεται, όμως με πολύ αργό ρυθμό, σύμφωνα με τα δεδομένα αυτά, που δημοσιεύθηκαν πριν την έναρξη την Κυριακή στο Παρίσι μιας διεθνούς διάσκεψης για την έρευνα για το AIDS.
«Ο αριθμός των θανάτων που συνδέονται με το AIDS έπεσε από το 1,9 εκατομμύριο το 2005 σε 1 εκατομμύριο το 2016», διευκρινίζει η UNAIDS.
Σύμφωνα με την υπηρεσία υπάρχουν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά σημάδια στην Αφρική, μια ήπειρο που έχει πληγεί περισσότερο από την πανδημία που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980 και έχει κοστίσει τη ζωή μέχρι στιγμής σε περίπου 35 εκατομμύρια ανθρώπους σε σύνολο 76,1 εκατομμυρίων που μολύνθηκαν από τον ιό HIIV.
Η ανατολική και η νότια Αφρική έχουν καταγράψει τις σημαντικότερες προόδους, περιορίζοντας τις νέες μολύνσεις από τον ιό HIV κατά σχεδόν 30% από το 2010. Το Μαλάουι, η Μοζαμβίκη, η Ουγκάντα και η Ζιμπάμπουε έχουν καταφέρει να περιορίσουν τις νέες μολύνσεις κατά 40% ή περισσότερο από το 2010.
Ωστόσο η έκθεση της UNAIDS προειδοποίησε ότι δεν σημειώνουν προόδους όλες οι περιοχές. Στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, όπως και στην ανατολική Ευρώπη και την κεντρική Ασία, οι θάνατοι που συνδέονται με το AIDS αυξήθηκαν κατά 48% και 38% αντίστοιχα, κυρίως επειδή οι ασθενείς δεν έχουν πρόσβαση σε θεραπεία.
Το όριο του 50% των οροθετικών ατόμων που λαμβάνουν θεραπεία, που επετεύχθη τον Ιούνιο του 2016, έχει πλέον ξεπεραστεί: «το 2016, 19,5 εκατομμύρια άνθρωποι σε σύνολο 36,7 εκατομμυρίων που ζουν με τον ιό HIV είχαν πρόσβαση σε θεραπεία», δηλαδή περισσότερο από το 53%.
«Η μάχη μας για τον τερματισμό της πανδημίας του AIDS έχει μόλις αρχίσει», προειδοποιεί ωστόσο ο Μισέλ Σιντιμπέ εκτελεστικός διευθυντής του UNAIDS στην έκθεση.
«Ζούμε σε ευάλωτους καιρούς και οι πρόοδοι που έχουν επιτευχθεί μπορούν εύκολα να αντιστραφούν», εκτίμησε.
Το 2016 καταγράφηκαν 1,8 νέες μολύνσεις από τον ιό HIV, δηλαδή μία μόλυνση κάθε 17 δευτερόλεπτα κατά μέσο όρο.
Ο αριθμός αυτός σημειώνει μείωση κάθε χρόνο και βρίσκεται πολύ κάτω από τις 3,5 εκατομμύρια μολύνσεις που είχαν καταγραφεί το 1997. Παρόλα αυτά ο ρυθμός είναι πολύ αργός για την επίτευξη του στόχου των μόλις 500.000 νέων μολύνσεων το 2020, προειδοποιεί η υπηρεσία του ΟΗΕ.
Η έκθεση υπογραμμίζει επίσης ότι μόλι το 43% των παιδιών που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV έχει πρόσβαση σε αντιρετροϊκά φάρμακα, έναντι του 54% των ενηλίκων.
Καταγγέλλει επίσης τη στασιμότητα στη χρηματοδότηση, με 19 δισεκ. δολάρια να είναι διαθέσιμα στο τέλος του 2016, την ώρα που χρειάζονται 7 δισεκ. δολάρια επιπλέον ως το 2020.
«Ο στόχος των "τριών 90" ως το 2020 είναι ρεαλιστικός και πιθανός, αν αντιμετωπίσουμε με αποφασιστικότητα τις ελλείψεις» που επισημαίνονται στην έκθεση, εκτιμά η υπηρεσία του ΟΗΕ.
Ο στόχος αυτός συνίσταται στο 90% των ατόμων που έχουν προσβληθεί από τον ιό HIV να γνωρίζουν την κατάστασή τους, μεταξύ αυτών το 90% να λαμβάνει θεραπεία και από αυτούς το 90% να καταφέρει να περιορίσει την παρουσία του ιού σε μη ανιχνεύσιμα επίπεδα στο αίμα του.
Στο τέλος του 2016 τα ποσοστά αυτά ήταν 70%, 77% και 82%, σύμφωνα με τη UNAIDS.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
