 |
|
|  Παρασκευή 21/7
"ΘΕΡΙΖΕΙ" ΨΥΧΕΣ Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ
Αποκαλυπτικά στοιχεία απο τον αντιπεριφερειάρχη Υγείας της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας (ΠΔΜ), Σταύρο Γιαννακίδη
ΚΟΖΑΝΗ.-
Την επιτακτική ανάγκη στελέχωσης της Ογκολογικής Κλινικής του Μποδοσάκειου Νοσοκομείου με δύο ογκολόγους-παθολόγους, καθώς τα κρούσματα καρκίνου στη ευρύτερη περιοχή της Πτολεμαΐδας φτάνουν σήμερα το 30,5% του τοπικού πληθυσμού, υποστηρίζει σε επιστολή του προς την ηγεσία του υπουργείου Υγείας ο αντιπεριφερειάρχης Υγείας της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας (ΠΔΜ), Σταύρος Γιαννακίδης.
«Επτά στους δέκα θανάτους στην ευρύτερη περιοχή της Πτολεμαΐδας οφείλονται σήμερα σε καρκίνο ή σε θρομβοεμβολική νόσο (έμφραγμα, εγκεφαλικό, πνευμονική εμβολή) και μόλις τρεις στους δέκα αποδίδονται σε άλλες αιτίες. Τα κρούσματα καρκίνου είναι κατά 16% περισσότερα σε σχέση με το 1950 και ο αριθμός αυξάνεται κάθε δεκαετία με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου. Σήμερα τα κρούσματα καρκίνου φτάνουν στο 30,5%. Επιπλέον, μειώνεται ο μέσος όρος ηλικίας θανάτου στην περιοχή. Η μεγαλύτερη αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου παρατηρήθηκε στην ηλικιακή ομάδα 45 – 65 ετών, ενώ μικρότερη αύξηση παρατηρείται στην ομάδα άνω των 65» τονίζει ο κ. Γιαννακίδης. Επιπλέον, επισημαίνει ότι: «Αυτή η εκπληκτική και συνάμα τραγική διαπίστωση έρχεται να επιβεβαιώσει με τον χειρότερο τρόπο το τίμημα που πληρώνουμε, όλοι όσοι ανήκουμε στην ευρύτερη περιοχή της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας με την πρόσθετη επιβάρυνση των λιγνιτωρυχείων της ΔΕΗ».
Σε ό,τι αφορά την κατάσταση του Μποδοσάκειου, ο κ. Γιαννακίδης αναφέρει ότι η Παθολογική Κλινική με 37 κλίνες λειτουργεί με τρεις παθολόγους, ότι έχει διοριστεί και διευθυντής παθολόγος και από το 2008 λειτουργεί τμήμα Ογκολογίας - Χημειοθεραπείας με έναν επιμελητή Α' παθολόγο - ογκολόγο και μια επικουρική παθολόγο. Τον Φεβρουάριο του 2017 διορίστηκε επικουρικός παθολόγος – ογκολόγος επιμελητής Β'. Ωστόσο, όπως εξηγεί ο κ. Γιαννακίδης, ο μόνιμος παθολόγος ογκολόγος και η επικουρική παθολόγος διορίστηκαν σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης και αυτό έχει τεράστιο αντίκτυπο στην εύρυθμη λειτουργία του ογκολογικού τμήματος.
«Στο μοναδικό Ογκολογικό Τμήμα της ΠΔΜ που έχει τη δυνατότητα να εξυπηρετεί ασθενείς από την ΠΔΜ και λόγω του αυξημένου αριθμού των περιστατικών παρουσιάζεται αδυναμία αντιμετώπισης τους. Μάλιστα νοσηλεύονται αρκετά από αυτά τα βαριά περιστατικά στην ήδη υποστελεχωμένη Παθολογική Κλινική με τους περίπου 10 νοσηλευτές, που και αυτοί αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες της. Zητούμε άμεσα την τοποθέτηση δύο ογκολόγων - παθολόγων και αιματολόγων ιατρών για την στελέχωση της Ογκολογικής Κλινικής έτσι ώστε με την ορθή και άρτια λειτουργία της να μην χρειάζεται οι ασθενείς να καταφεύγουν σε πλησιεστέρα νοσοκομεία, όπως της Θεσσαλονίκης και Ιωαννίνων. Είναι σαφές ότι το 80% περίπου τον περιστατικών πηγαίνει αναγκαστικά σε Κεντρικά Ογκολογικά κέντρα (Θεαγένειο, Παπαγεωργίου, Ιωαννίνων, ιδιωτικά θεραπευτήρια) με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία τους αλλά και την πολύ μεγάλη συμφόρηση των παραπάνω κέντρων. Είναι επιτακτική ανάγκη η λειτουργία της Ογκολογικής Κλινικής Δυτικής Μακεδονίας στο Μποδοσάκειο Νοσοκομείο για τους λόγους που σας προανέφερα» τονίζει στην επιστολή του ο κ. Γιαννακίδης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
