 |
|
|  Kυριακή 23/7
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ!
Ο Καναδός πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό συνάντησε τον δύο μηνών Τζάστιν Τριντό, προσφυγόπουλο από τη Συρία
CBC
Ο πρωθυπουργός του Καναδά Τζάστιν Τριντό συναντήθηκε με ένα μωρό δύο μηνών, που ονομάζεται επίσης Τζάστιν Τριντό. Οι γονείς του μωρού, πρόσφυγες από τη Συρία αποφάσισαν να το ονομάσουν Τζάστιν Τριντό προς τιμήν του Καναδού πρωθυπουργού, επειδή τους προσέφερε καταφύγιο στον Καναδά.
Οι Afraa Hajj Hammoud και Μοhammed Belal εγκατέλειψαν τη Συρία πριν από έξι χρόνια, έζησαν στον Λίβανο για τρία χρόνια και στη συνέχεια έφθασαν στον Καναδά. Όταν ο Τζάστιν Τριντό έγινε πρωθυπουργός της χώρας δέχθηκε δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες από τη Συρία στον Καναδά. «Τον αγαπώ, επειδή ξέρει τι σημαίνει ανθρωπισμός», δήλωσε η Hammoud στο CBC.
Το δύο μηνών αγοράκι που ονομάζεται Τζάστιν Τριντό Άνταμ Μπιλάλ γεννήθηκε στο Κάλγκαρι, στην καναδική επαρχία Αλμπέρτα στην οποία ζουν 1.000 πρόσφυγες. Εκεί, ο Καναδός πρωθυπουργός συναντήθηκε την περασμένη εβδομάδα με τον δύο μηνών συνονόματο του, τον οποίο κράτησε αγκαλιά και συνομίλησε με τους γονείς του.
Περίπου 40.000 πρόσφυγες από τη Συρία έχουν εγκατασταθεί στον Καναδά από τότε που ο Τζάστιν Τριντό ανέλαβε πρωθυπουργικά καθήκοντα, τον Νοέμβριο του 2015. Ωστόσο, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "The Independent", η προσαρμογή στον Καναδά δεν εξελίσσεται χωρίς εμπόδια. Οι οικογένειες των προσφύγων συζήτησαν τη δυσκολία εύρεσης εργασίας και εκμάθησης αγγλικών ή γαλλικών.
Ο Τζάστιν Τριντό Άνταμ Μπιλάλ δεν είναι το πρώτο μωρό που έχει το όνομα του Καναδού πρωθυπουργού. Τουλάχιστον σε άλλα δύο μωρά, που γεννήθηκαν τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο δόθηκε το όνομα Τζάστιν Τριντό.
Στις ΗΠΑ, ο αριθμός των μωρών που ονομάστηκαν Μπαράκ το 2009 αυξήθηκε κατακόρυφα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
