 |
|
|  Tρίτη 25/7
ΕΝΑΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ,ΦΡΕΝΑΡΕΙ ΤΟΝ ΤΡΑΜΠ
Εμπόδισε την απέλαση περισσότερων από 1.400 Ιρακινών, επικαλούμενος τον κίνδυνο άσκησης διώξεων εναντίον τους
Reuters
Ομοσπονδιακός δικαστής στο Μίσιγκαν εμπόδισε την απέλαση περισσοτέρων από 1.400 Ιρακινών από τις ΗΠΑ. Πρόκειται για την πιο πρόσφατη εξέλιξη στην υπόθεση αυτή που παρακολουθούν στενά οι οργανώσεις υποστήριξης των ανθρώπινων και πολιτικών δικαιωμάτων στις ΗΠΑ.
Ο δικαστής Μαρκ Γκόλντσμιθ εξέδωσε προκαταρκτική απόφαση, έπειτα από αίτημα των δικηγόρων της Αμερικανικής Ένωσης Πολιτικών Ελευθεριών (ACLU) που υποστηρίζουν ότι οι μετανάστες είναι ενδεχόμενο να υποστούν διώξεις στο Ιράκ, καθώς θεωρείται από τη Βαγδάτη ότι ανήκουν σε εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες.
Ο Γκόλντσμιθ δήλωσε ότι η απόφασή του δίνει στους Ιρακινούς τον απαραίτητο χρόνο, προκειμένου να συνεχίσουν τον δικαστικό τους αγώνα, υποστηρίζοντας ότι αρκετοί από αυτούς “αναζητούν απεγνωσμένα νομική βοήθεια” καθώς οι εντολές για την απέλασή τους, ενεργοποιήθηκαν απροσδόκητα από την αμερικανική κυβέρνηση, έπειτα από αρκετά χρόνια.
Ο δικαστής υποστηρίζει ότι ο επιπλέον χρόνος διασφαλίζει ότι “αυτοί που θα βρεθούν αντιμέτωποι με βλαπτικές για τη ζωή τους κυρώσεις ή ακόμη και με τη θανατική ποινή, είναι πιθανό να μην εγκαταλείψουν τις ΗΠΑ, πριν από την εκδίκαση της υπόθεσης τους”, τόνισε ο Γκόνλτσμιθ στην απόφαση των 34 σελίδων που εξέδωσε.
Η απόφαση αυτή ουσιαστικά σημαίνει ότι κανένας Ιρακινός πολίτης δεν μπορεί να απελαθεί από τις ΗΠΑ για αρκετούς μήνες.
Ωστόσο, δεν έγινε γνωστό αν κατά της απόφασης, θα γίνει προσφυγή από την αμερικανική κυβέρνηση, ενώ δεν στάθηκε δυνατό να υπάρξει κάποιο σχόλιο για την απόφαση.
Υπάρχουν 1.444 Ιρακινοί για τους οποίους έχουν εκδοθεί τελικές εντολές απέλασης, ενώ 199 από αυτούς συνελήφθησαν τον Ιούνιο, στο πλαίσιο ειδικής παναμερικανικής επιχείρησης που πραγματοποίησαν οι υπηρεσίες μετανάστευσης στις ΗΠΑ.
Η ACLU προσέφυγε δικαστικά υποστηρίζοντας ότι στην περίπτωση που απελαθούν από τις ΗΠΑ οι Ιρακινοί, ενδέχεται να διωχθούν ποινικά, να βασανιστούν ή να θανατωθούν, καθώς είναι Χαλδαίοι Καθολικοί, Σουνίτες Μουσουλμάνοι ή Κούρδοι του Ιράκ, τους οποίους συνήθως κακομεταχειρίζονται οι αρχές στο Ιράκ.
Οι Ιρακινοί συνελήφθησαν από τις αρχές μετανάστευσης γιατί σε βάρος τους εκκρεμούσαν εντολές απέλασης και σε πολλούς μεταξύ αυτών είχαν απαγγελθεί κατηγορίες για σοβαρές εγκληματικές πράξεις, από ανθρωποκτονίες μέχρι την κατοχή όπλων και εμπόριο ναρκωτικών, σύμφωνα με την αμερικανική κυβέρνηση.
Μερικοί από αυτούς έφτασαν στις ΗΠΑ όταν ήταν παιδιά, ενώ έχουν διαπράξει τα αδικήματά τους πριν από δεκαετίες. Τους έχει επιτραπεί η παραμονή τους στις ΗΠΑ, καθώς το Ιράκ αρνείτο το προηγούμενο χρονικό διάστημα να τους χορηγήσει ταξιδιωτικά έγγραφα, σύμφωνα με την ACLU.
Ο Γκόλντσμιθ συντάχθηκε με την μεριά της αναφερόμενης ένωσης, επεκτείνοντας στις 26 Ιουνίου την απόφαση παραμονής που ίσχυε μόνο για 114 Ιρακινούς από την περιοχή του Ντιτρόιτ, για την ευρύτερη ομάδα των 1.444 Ιρακινών σε παναμερικανικό επίπεδο.
Το Ιράκ έλαβε την απόφαση να προχωρήσει στην έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων για την αναφερόμενη ομάδα Ιρακινών, στο πλαίσιο ανταποδοτικής συμφωνίας και προκειμένου να μην συμπεριλαμβάνεται στην λίστα εφαρμογής απαγορεύσεων και περιορισμών για τους πολίτες των χωρών με μουσουλμανική πλειοψηφία, για τους οποίους εφαρμόζεται το σχετικό διάταγμα απαγόρευσης εισόδου στις ΗΠΑ, που έχει υπογράψει ο πρόεδρος Τραμπ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
