 |
|
|  Τετάρτη 26/7
ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
Οι ταλιμπάν σκότωσαν 26 στρατιώτες σε επίθεση σε στρατιωτική βάση στην Κανταχάρ
AFP-Reuters
Αυτοκινητοπομπή δεκάδων ταλιμπάν επιτέθηκε χθες στη διάρκεια της νύχτας σε βάση του αφγανικού στρατού στο νότιο τμήμα της χώρας, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον 26 στρατιώτες και 80 εξεγερμένοι, σύμφωνα με τους επίσημους απολογισμούς.
Σύμφωνα με τοπική πηγή, η επίθεση στο στρατόπεδο Καρζάλι, στο νότιο τμήμα της επαρχίας Κανταχάρ, διήρκεσε πολλές ώρες, από τις 22:00 της Τρίτης έως τις 03:00 σήμερα, και ο στρατός αναγκάστηκε να καλέσει αεροπορικές ενισχύσεις για να βομβαρδίσουν τους επιτιθέμενους.
Το στρατόπεδο βρίσκεται στο νότιο τμήμα της επαρχίας Κανταχάρ, κοντά στη Χελμάντ, προπύργιο των ταλιμπάν όπου κυριαρχεί η καλλιέργεια του οπίου, απ΄όπου αντλούν το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων τους.
«Οι τρομοκράτες επιτέθηκαν στο στρατόπεδο Καρζάλι στη διάρκεια της χθεσινής νύχτας. Οι αντάρτες αντιστάθηκαν με γενναιότητα και σκότωσαν περισσότερους από 80 τρομοκράτες», δήλωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Άμυνας, ο στρατηγός Ντάουλατ Ουαζίρι, ο οποίος έκανε λόγο για απολογισμό 26 νεκρών και 13 τραυματιών στις τάξεις του στρατού.
Όμως νοσοκομειακή πηγή στην Κανταχάρ δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο πως «τουλάχιστον 25 τραυματισμένοι στρατιώτες» διακομίστηκαν στα νοσοκομεία της πόλης.
Οι ταλιμπάν ανέλαβαν την ευθύνη για την επίθεση με ανάρτησή τους στο Twitter και έκαναν λόγο για 70 νεκρούς.
Σύμφωνα με κάτοικο του τομέα Χακρέζ όπου βρίσκεται η βάση, ο οποίος μίλησε με ανταποκριτή του Γαλλικού Πρακτορείου, «εκατοντάδες ταλιμπάν έφθασαν σε μια φάλαγγα περίπου 30 οχημάτων και επιτέθηκαν σε διάφορα σημεία της βάσης. Οι μάχες διήρκεσαν ώρες. Αεροπορικές ενισχύσεις κλήθηκαν για να βομβαρδίσουν τους επιτιθέμενους».
Υψηλόβαθμος αξιωματικός, που αρνήθηκε να κατονομαστεί, δήλωσε πως ορισμένοι στρατιώτες εξακολουθούσαν να αγνοούνται σήμερα το απόγευμα.
«Υπήρχαν περισσότεροι από 80 στρατιώτες στη βάση, ήταν μια μεγάλη επίθεση. Περίπου δέκα στρατιώτες εξακολουθούν να αγνοούνται. Οι επιτιθέμενοι πήραν στρατιωτικά οχήματα και όπλα κατά την αποχώρησή τους», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Οι ταλιμπάν δέχθηκαν ωστόσο τα πυρά των ελικοπτέρων, δήλωσε ο στρατηγός Ραζίκ Σιρζάι, διοικητής της αφγανικής Πολεμικής Αεροπορίας στην Κανταχάρ.
«Πραγματοποιήσαμε πολλές επιδρομές και σκοτώσαμε δεκάδες από αυτούς. Τα ελικόπτερά μας μετέφεραν στη συνέχεια τους τραυματισμένους στρατιώτες στα νοσοκομεία της Κανταχάρ», είπε.
Η τελευταία μεγάλη επίθεση των ταλιμπάν εναντίον στρατιωτικής βάσης, στις 21 Απριλίου κοντά στη Μαζάρ-ι-Σαρίφ (βόρεια,) προκάλεσε τουλάχιστον 135 θανάτους σύμφωνα με τον επίσημο απολογισμό -- περισσότερους από 200 σύμφωνα με πηγές ασφαλείας-- μεταξύ νεαρών νεοσύλλεκτων που κατελήφθησαν εξαπίνης στο τέμενος στη διάρκεια της προσευχής της Παρασκευής και στην τραπεζαρία του στρατοπέδου.
Τον Μάιο, τουλάχιστον τρεις βάσεις και στρατόπεδα του στρατού και της αστυνομίας δέχθηκαν νυχτερινές επιθέσεις με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον εξήντα άνθρωποι στην περιοχή της Κανταχάρ, κοντά στα σύνορα με το Πακιστάν.
Οι ταλιμπάν, που μάχονται κατά της αφγανικής κυβέρνησης και των δυνάμεων ασφαλείας που υποστηρίζονται από έναν δυτικό συνασπισμό υπό το ΝΑΤΟ, ενέτειναν την επίθεσή τους εδώ και μία εβδομάδα και επιτίθενται σε όλα τα μέτωπα.
Τη Δευτέρα (προχθές) ανέλαβαν την ευθύνη για μια επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο στο δυτικό τμήμα της Καμπούλ που προκάλεσε 26 θανάτους και 41 τραυματισμούς, κυρίως αμάχων, σύμφωνα με τον τελευταίο επίσημο απολογισμό.
Στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, απήγαγαν κάπου 70 χωρικούς βόρεια της Κανταχάρ τους οποίους υποπτεύονταν ότι συνεργάζονταν με την κυβέρνηση. Περίπου τριάντα από αυτούς αφέθηκαν ελεύθεροι το Σάββατο και οι σοροί επτά άλλων ανακαλύφθηκαν σε έναν δρόμο. Η αστυνομία δήλωσε σήμερα ότι προσπαθεί να εντοπίσει περισσότερους από τριάντα ομήρους που εξακολουθούν να αγνοούνται με τη βοήθεια των «πρεσβύτερων» των χωριών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
