 |
|
|  Παρασκευή 28/7
O TΡΑΜΠ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
Ο νόμος κατά των διακρίσεων λόγω φύλου δεν ισχύει πλέον για τους γκέι
εργαζομένους!!
AFP-Reuters
Η κυβέρνηση Τραμπ ενημέρωσε ένα Εφετείο ότι η ομοσπονδιακή νομοθεσία δεν απαγορεύει τις διακρίσεις σε βάρος των ομοφυλόφιλων εργαζομένων, αντιστρέφοντας εντελώς τη στάση που τηρούσε ο πρώην πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα στο θέμα αυτό.
Το υπουργείο Δικαιοσύνης, σε φιλικές παρατηρήσεις (amicus curiae) προς το 2ο Περιφερειακό Εφετείο του Μανχάταν ανέφερε ότι το Κογκρέσο δεν σκόπευε ποτέ να ισχύει και για τους ομοφυλόφιλους εργαζόμενους το Κεφάλαιο 7 (Title VII) του Νόμου Περί Πολιτικών Δικαιωμάτων που αφορά τις διακρίσεις λόγω φύλου στον εργασιακό χώρο. Το υπουργείο σημείωσε επίσης ότι το δικαστήριο δεν οφείλει να συμμορφωθεί με όσα υποστηρίζει η Επιτροπή Ίσων Ευκαιριών στην Απασχόληση, μια ομοσπονδιακή υπηρεσία που φροντίζει για την εφαρμογή του Κεφαλαίου 7. Από το 2012 η Επιτροπή αυτή υποστήριζε ότι ο νόμος απαγορεύει τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού.
Αυτή η "φιλική ενημέρωση" έγινε λίγες μόλις ώρες αφότου ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε πως θα απαγορεύσει τη στρατολόγηση διαφυλικών ατόμων στις ένοπλες δυνάμεις, ανατρέποντας την πολιτική που είχε υιοθετήσει το 2016 ο Ομπάμα.
Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Ντέβιν Ο'Μάλεϊ είπε ότι η άποψη του υπουργείου συνάδει με τις αποφάσεις που έχουν εκδόσει 10 ομοσπονδιακά Εφετεία και "επαναβεβαιώνει τη θεμελιώδη πεποίθηση του υπουργείου ότι τα δικαστήρια δενμπορούν να επεκτείνουν τον νόμο πέραν του ορίου που έχει θέσει το Κογκρέσο".
Η amicus curiae του υπουργείου έγινε κατά την εξέταση της υπόθεσης της εταιρείας Altitude Express Inc, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη και ειδικεύεται στις ελεύθερες πτώσεις με αλεξίπτωτο. Σε βάρος της εταιρείας είχε προσφύγει ένας πρώην εργαζόμενος, ο Ντόναλντ Ζάρντα. Ισχυριζόταν ότι έχασε τη δουλειά του ως εκπαιδευτής ελεύθερης πτώσης αφού αποκάλυψε σε μια πελάτισσα ότι ήταν γκέι και εκείνη παραπονέθηκε στους ανωτέρους του. Ο Ζάρντα σκοτώθηκε στη συνέχεια σε δυστύχημα ενώ έκανε ελεύθερη πτώση.
Τον Απρίλιο, το τριμελές Περιφερειακό Εφετείο απέρριψε την προσφυγή, επικαλούμενο μια προηγούμενη απόφαση σύμφωνα με την οποία οι διακρίσεις σε βάρος των γκέι δεν αποτελούν μορφή διάκρισης λόγω φύλου. Ωστόσο τον Μάιο το δικαστήριο αποφάσισε να επανεξετάσει την υπόθεση.
Το θέμα θα μπορούσε να φτάσει στο Ανώτατο Δικαστήριο με μια άλλη υπόθεση: εκείνη μιας γυναίκας που εργαζόταν ως προσωπικό ασφαλείας σε νοσοκομείο της Τζόρτζια και ισχυρίζεται ότι την παρενοχλούσαν στη δουλειά της και την εξώθησαν σε παραίτηση επειδή είναι λεσβία.
Πάντως την Τετάρτη, το υπουργείο Δικαιοσύνης υποστήριξε ότι οι εργοδότες κάνουν διακρίσεις μόνο αν αντιμετωπίζουν διαφορετικά τους άνδρες από τις γυναίκες εργαζομένους. Το να μην εγκρίνουν την ομοφυλοφιλία δεν εξαρτάται από το φύλο του προσώπου αλλά από τις ηθικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις τους, ισχυρίζεται η κυβέρνηση. "Φυσικά, αν κάποιος εργοδότης απέλυε μόνο ομοφυλόφιλους άνδρες αλλά όχι ομοφυλόφιλες γυναίκες (ή το αντίστροφο), αυτό θα απαγορευόταν από το Κεφάλαιο 7 (...) ακριβώς επειδή θα ήταν μια διάκριση λόγω φύλου και όχι λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού" ανέφερε το υπουργείο.
Ο δικηγόρος του Ζάρντα, Γκρέγκορι Αντολίνο, είπε ότι το υπουργείο προβάλλει τα ίδια επιχειρήματα με εκείνα που είχαν απορριφθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο σε περιπτώσεις που αφορούσαν διακρίσεις σε βάρος εργαζομένων επειδή διατηρούσαν σχέσεις με άτομα άλλης φυλής.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
